ข่าวฟุตบอลล่าสุด ข่าวด่วนวันนี้ ข่าววงใน ข่าวตลาดซื้อขายนักเตะ

" ทีมเติร์กในมิวนิค "

หลังสงครามโลกครั้งที่ 2 เยอรมันตั้งหน้าตั้งตาฟื้นฟูประเทศ แต่ผ่านมาถึงทศวรรษที่ 60s พวกเขาก็ขาดแคลนแรงงาน ทำให้ต้องอิมพอร์ทแรงงานมาจากต่างประเทศ ชาวตุรกี ยินดีที่จะเดินทางเข้ามาทำงานแม้จะรับค่าแรงถูก พวกเขาอดทนอยู่รวมกันจนกลายเป็นชุมชนใหญ่ในเยอรมัน จนถึงปัจจุบันผ่านมาเป็นรุ่นที่ 3 เข้าให้แล้ว มีชาวเติร์กในเยอรมันเป็นล้านๆ คน ปัจจุบันพวกเขากลายเป็นส่วนหนึ่งในสังคมเยอรมันไปแล้ว โดยเฉพาะในสังคมของนักกีฬา นักเตะทีมชาติเยอรมันมีพวกที่เป็นเชื้อสายตุรกีมากมาย ยิ่งนับวันยิ่งมากขึ้น ตั้งแต่สมัยก่อน เมห์เม็ต โชลล์ จนมาถึง เมซุต โอซิล และเอ็มเร่ ชาน แต่ในภาพกว้าง นอกจากตัวนักฟุตบอลแล้ว ชาวตุรกียังมีส่วนต่อวงการฟุตบอลเยอรมันในฐานะสโมสรฟุตบอลด้วย Diaspora club หมายถึงสโมสรฟุตบอลพลัดถิ่น เกิดจากผู้อพยพที่ย้ายไปอยู่ประเทศอื่นซึ่งไม่ใช่ชาติบ้านเกิดของตัวเอง แล้วไปรวมตัวกันก่อตั้งสโมสรฟุตบอลขึ้นมา ในสวีเดน มีชาวอัสซีเรียนอยู่เยอะ เลยรวมตัวกันก่อตั้งสโมสรของพวกเขากันขึ้นมามากมาย สโมสรที่ดังที่สุดคือ ซีเรียนสก้า เอฟซี ซึ่งเคยขึ้นถึงลีกสูงสุดหรือออลสเวนส์คาน อยู่พักใหญ่เมื่อราว 7-8 ปีก่อน ในออสเตรเลีย ก็มีหลายสโมสรที่ก่อตั้งโดยชาวโครเอเชีย และสโมสรของชาวอิตาเลี่ยน ที่อพยพไปตั้งรกรากหากินที่นั่น แม้แต่ในชิลี ก็มีชาวปาเลสไตน์มากมายอพยพไป และอย่างไม่น่าเชื่อชิลีเป็นประเทศนอกเหนือดินแดนอาหรับ ที่มีชาวปาเลสไตน์อยู่อาศัยมากที่สุด ที่นี่พวกเขามีสโมสร ปาเลสติโน่ ทีมฟุตบอลที่ก่อตั้งโดยชาวปาเลสไตน์ตั้งแต่เมื่อ 100 ปีก่อน หรือปี 1920 ทีนี้ในเยอรมัน มีทั้งสโมสรของชาวโปแลนด์, อิตาลี, โครเอเชีย แต่ที่มีมากที่สุดคือสโมสรของผู้อพยพชาวตุรกีนี่เอง เบอร์ลิน เมืองหลวงชาวเติร์กอยู่เยอะ มีหลายสโมสรเลยทีเดียว ไม่ว่าจะเป็น แบร์ลิเนอร์ อาคา 07, เตือร์กิเยมสปอร์ แบร์ลิน, แบร์ลิน เตือร์กสปอร์ 1965 เป็นต้น ทว่าสโมสรผลัดถิ่นชาวเติร์กที่มีผลงานดีสุดคือสโมสรในมิวนิค ชื่อว่า เตือร์กกูชู มึนเช่น แปลได้ว่า Turkish power หรือแปลได้ว่าสโมสรพลังประชาเติร์ก แห่งมิวนิค จุดเริ่มต้นของสโมสร ถูกก่อตั้งในปี 1975 โดยคนงานชาวตุรกีกลุ่มหนึ่ง ตอนแรกพวกเขาตั้งชื่อสโมสรว่า เอสเฟา เติร์ก กูชู เริ่มต้นจากการลงเล่นในลีกสมัครเล่นของมิวนิค พอราวปี 1983 สถานการณ์เริ่มดีขึ้นเมื่อมีชาวตุรกีที่ร่ำรวยมาเทคโอเวอร์สโมสร หลังจากเข้ามาทำงานอยู่นับสิบปี ชาวตุรกี บางส่วนก็ขยับตัวเองจากแค่ลูกจ้าง มาทำธุรกิจเอง และเริ่มมีเงินมีทอง สามารถสนับสนุนกิจกรรมต่างๆ ของชาวเติร์กด้วยกันได้ ตลอดช่วงเวลาที่ผ่านมาสโมสรได้ควบรวมสโมสรกับทีมของชาวเติร์กด้วยกัน เปลี่ยนชื่อ และต่อสู้ในระดับฟุตบอลลีกต่างๆ มาเรื่อย จากที่ทุกคนในสโมสร เป็นชาวตุรกีกันหมด พวกเขาเริ่มมีโค้ช มีนักฟุตบอลที่ไม่ใช่ชาวเติร์กเข้ามามีส่วนร่วม และเป็นสโมสรที่เรียกได้ว่า Universal แบบสโมสรทั่วไปในเยอรมัน เพียงแต่รากเหง้าของพวกเขามาจากตุรกีเท่านั้น เตือร์กกูชู มึนเช่น ก็คล้ายๆ กับ ฮอฟเฟ่นไฮม์ และ ไลป์ซิก พวกเขาได้รับการสนับสนุนหรือท่อน้ำเลี้ยงจากนักธุรกิจเชื้อสายเติร์กที่ร่ำรวย เป็นมาตั้งแต่แรก คนกลุ่มนี้มีความสัมพันธ์แนบแน่นกับสโมสร ประธานสโมสรคนปัจจุบันของพวกเขา ฮาซาน คิฟราน ก็เคยเป็นนักเตะของสโมสร เล่นอยู่ในทีมสำรองเมื่อ 30 ปีก่อน แต่สุดท้ายหันไปเอาดีด้วยการทำธุรกิจจนร่ำรวย คิฟราน ยอมรับว่าสมัยที่เขายังเล่นอยู่นั้น คือราวรอยต่อยุค 80s ต่อ 90s เป็นช่วงที่สโมสรรุ่งสุดขีด คือเล่นในระดับดิวิชั่น 3 ของประเทศ (สมัยนั้นคือ บาวาเรียน ลีก) นักเตะแทบทั้งทีมเป็นคนเชื้อสายตุรกีแทบทั้งหมด ไม่เหมือนในสมัยนี้ อย่างไรก็ตาม สโมสรถือว่ามีความแนบแน่นกับความเป็นบาวาเรียน ตราสโมสรครึ่งนึงเป็นธงชาติตุรกี อีกครึ่งเป็นธงสีฟ้าขาวของแคว้นบาวาเรีย อีกท้ังยังสะท้อนจากม็อตโต้ของสโมสร "รักษาขนบประเพณี เชื่อมโยงวัฒนธรรม" หมายถึงให้คงความเป็นตุรกีเอาไว้ แต่ก็ประสานเข้ากับความเป็นบาวาเรียน ความเป็นเยอรมันด้วยเช่นกัน พวกเขามีนักเตะทั้งชาวเยอรมัน, ชาวเยอรมันเชื้อสายเติร์ก ไปจนถึงชาวเติร์กแท้ๆ มีแม้แต่นักเตะโครเอเชีย, ออสเตรีย, บอสเนีย และเกาหลีใต้ ในทีม กัปตันของพวกเขาก็คือ แซร์ชาน ซาราเรอร์ วัย 30 ปี อดีตมิดฟิลด์สตุ๊ทการ์ท ที่เคยติดทีมชาติชุดใหญ่ตุรกีมาแล้วด้วย ฤดูกาลที่แล้ว เตือร์กกูชู มึนเช่น คว้าแชมป์ เรกิโอนาลลีกา บาเยิร์น ทำให้ได้สิทธิ์เลื่อนชั้นสู่ ลีกา 3 นับเป็นการกลับสู่ความรุ่งเรืองที่สุดของสโมสรอีกครั้ง เพราะในฐานะสโมสรที่ก่อตั้งโดยคนเติร์กที่อพยพมาทำมาหากินในยุคเริ่มแรก พวกเขาก้าวขึ้นสู่ลีก ดิวิชั่น 3 ของประเทศ ผลงานของพวกเขาหลังผ่านไป 5 นัดในลีกา 3 อ่านได้ว่า ชนะ 1 เสมอ 3 แพ้ 1 โดยชัยชนะที่ได้มา มาจากการถล่มไกเซอร์สเลาเทิร์นอดีตแชมป์บุนเดสลีกาถึง 3-0 "เป้าหมายของเราคือการเป็นทีมที่ 2 ของมิวนิค ต่อจากบาเยิร์น ที่ได้ไปเล่นใน แชมเปี้ยนส์ ลีก ในสักวัน" เส้นทางของพวกเขายังอีกไกล แต่เมื่อมองย้อนไป เตือร์กกูชู มึนเช่น เดินมาไกลมากตลอด 45 ปี ยิ่งถ้ามองว่ารากเหง้าของพวกเขาย้อนไปไกลกว่าถึงตุรกี ได้รู้เรื่องราวดีๆกับทีมเติร์กในมิวนิคไปแล้ว มาเจอกับเรื่องดีๆอย่าง MYSBOBET รับรองไม่หนีหายไปไหน ติดต่อเลยที่ https://line.me/R/ti/p/@my-sb99 หรือ 08-0003-1188 / 08-0003-117 --------------------------------------------- เห็นก่อน อ่านก่อน !! กด "ติดตาม" และเลือก "เห็นโพสต์ก่อน (See First) " https://www.facebook.com/cheerball/ บทความดีๆ เรื่องราวกีฬาฟุตบอล เรานำเสนอให้คุณได้อ่านทุกวัน ---------------------------------------------

" ตำนานเบลเยี่ยมยุค80s "

ปัจจุบัน ทีมชาติเบลเยี่ยม เต็มไปด้วยนักเตะฝีเท้าดีมากมาย ผู้เล่นแต่ละคนกลายเป็นเป้าหมายที่สโมสรใหญ่ทั่วยุโรปต้องการคว้าตัวไปร่วมทีม แรงกิ้งของฟีฟ่า พวกเขากลายเป็นทีมอันดับ 1 ของโลก หากจะยังขาดอยู่ก็คือก้าวสุดท้ายที่จะไปถึงการเป็นแชมป์ในทัวร์นาเมนต์ใหญ่เป็นทางการให้ได้สักครั้ง จริงๆ แล้ว เบลเยี่ยม เคยมีทีมที่ดี นักเตะเก่งมากมายในยุค 80s จนถึงปลายยุค 90s น่าเสียดายที่ตอนพวกเขาได้เป็นเจ้าภาพ ยูโร 2000 รวมกับ ฮอลแลนด์ เป็นช่วงที่เบลเยี่ยม อยู่ในช่วงขาลงพอดี หลังจากตกรอบแรกใน ยูโร 2000 พวกเขาเลยยกระดับพิมพ์เขียวของการปั้นนักเตะขึ้นมาใหม่ ใช้เวลากว่า 10 ปี กว่านักเตะที่ได้รับการปั้นมาด้วยวิธีการใหม่ จะผลิดอก ออกผล มาอย่างที่เราเห็นกันในทุกวันนี้ ลองย้อนไปในยุค 70s ต่อ80s ยุคที่ทีมชาติเบลเยี่ยมแข็งแกร่ง และสโมสรในเบลเยี่ยมก็แข็งแกร่ง นำมาโดย อันเดอร์เลชท์ และ คลับ บรูช ที่ผ่านเข้าไปชิงชนะเลิศ ฟุตบอลยุโรปหลายครั้งในช่วงนั้น ในช่วงกลางยุค 80s นั้น คลับ บรูช กำลังไล่ล่าแชมป์ลีกเบลเยี่ยมอย่างบ้าคลั่ง โดยตลอด 4 ฤดูกาลตั้งแต่ปี 1984-1988 พวกเขาใช้มิดฟิลด์ตรงกลางเป็นคู่หู "ฟาน เดอ เอลส์ท" หนึ่งคือ เลโอ ฟาน เดอ เอลส์ท คนที่ 2 คือ แฟรงกี้ ฟาน เดอ เอลส์ท แต่ด้วยการอำลาทีมของ เลโอ ที่ย้ายไปเล่นให้เม็ทซ์ ในฝรั่งเศสทำให้ทั้งคู่ไม่ได้เล่นร่วมกันอีกในระดับสโมสร อย่างไรก็ดี ทั้ง เลโอ และ แฟรงกี้ ไม่ได้เป็นพี่น้องกันเลย ไม่ได้มีความเกี่ยวพันกันทางสายเลือดด้วยซ้ำ แค่เล่นในทีมเดียวกัน อายุใกล้กัน แฟรงกี้ เกิดก่อน เลโอ 1 ปี แฟรงกี้ นั้น กลายเป็นหนึ่งในนักเตะเบลเยี่ยมที่ลงรับใช้ชาตินานสุดและมากนัดที่สุด ตั้งแต่ปี 1984-1998 รวมทั้งสิ้น 86 นัดด้วยกัน แต่ทำได้แค่ 1 ประตูเท่านั้น แฟรงกี้ ฟาน เดอ เอส์ท เปรียบไปก็คือ ไมเคิ่ล คาร์ริค, เซร์คิโอ บุสเก็ตส์, เนมานย่า มาติช ในยุคใหม่ เป็นกองกลางที่เน้นเกมรับ และอาศัยการเปิดบอลคุมแดนกลางด้วยสายตายอดเยี่ยม ตอนที่ เปเล่ ลิสต์รายชื่อ Top 125 greatest living footballers หรือ 125 นักเตะยิ่งใหญ่ที่สุดที่ยังมีชีวิตอยู่ เมื่อปี 2004 แฟรงกี้ ฟาน เดอร์ เอลส์ท อยู่ในลิสต์นี้ด้วย เขาเกิดในปี 1961 เริ่มเล่นฟุตบอลอาชีพนัดแรกกับ โมเลนเบค ในปลายปี 1978/79 ทว่า การเปลี่นตัวกุนซือทำให้เขาไม่ได้ลงสนามอีก กระทั่ง โยฮัน โบสคัมพ์ ตำนานของทีมที่เคยเล่นด้วยกันกับเขา ก้าวมารับตำแหน่งเทรนเนอร์ นั่นคือต้นกำเนิดให้เขาได้ลงสนามและโชว์ศักยภาพของการเป็น มิดฟิลด์ตัวโฮลด์บอล ดึงดูดสายตาทีมใหญ่ คลับ บรูช ดึงเขาไปร่วมทีมในปี 1984 ซึ่งตอนนั้นเขาไม่รู้ว่า มันจะเป็นสโมสรสุดท้ายของเขา สโมสรที่ แฟรงกี้ จะกลายเป็นตำนาน ตอนนั้น คลับ บรูช กำลังอยู่ในช่วงฟื้นฟูความยิ่งใหญ่ เลโอ คู่หูแดนกลาง ร่วมนามสกุลเดียวกันก็ย้ายมาพร้อมกันจาก รอยั่ล อันท์เวิร์ป แถมพวกเขายังมีสตาร์ดัง เบอร์ 1 ของเบลเยี่ยมอย่าง ยาน คูเลอมันส์ อยู่ในทีมอีก มิหนำซ้ำ คลับ บรูช ยังคว้า ฌอง ปิแอร์ ปาแป็ง ดาวยิงฝรั่งเศสเข้ามาเสริมเกมรุกอย่างน่าตื่นเต้น แม้ว่าแชมป์ลีกจะยังไม่มา ทีมที่สดห้าวในตอนนั้นก็ซิวแชมป์ เบลเยี่ยม คัพ 1986 ก่อนที ปาแป็ง จะเบื่อและย้ายกลับบ้านเกิดไปสร้างชื่อกับ โอลิมปิก มาร์กเซย อย่างไรก็ดี จุดเริ่มต้นที่ดาวเตะต่างชาติย้ายออกไป ก็ทำให้เกิดประกายความหวังใหม่ นักเตะหนุ่มของเบลเยี่ยม ค่อยๆ แกร่งขึ้นโดยมี แฟรงกี้ เป็นหัวใจ ในปี 1988 คลับ บรูช ก็กลับมาทวงแชมป์ลีกคืนได้สำเร็จ โดยบทบาทของ แฟรงกี้ ไม่ได้หวือหวา เขาทำงานปิดทองหลังพระอยู่กลางสนาม แต่ทุกคนรู้ดีถึงความสำคัญของเขา โดยเฉพาะการปัดกวาดอันตรายก่อนถึงแนวรับ และการเข้าตัดบอลในจังหวะสำคัญได้แม่นยำเสมอ เซนส์ในเกมรับของเขาไม่เป็นรองใคร รวมถึงการเป็นคนเปิดบอลแม่นยำจากกลางสนาม อีก 2 ปีต่อมา คลับ บรูช ทำดับเบิลแชมป์ และทั้งฟอร์มทั้งความเป็นผู้นำของเขาทำให้ แฟรงกี้ ฟาน เดอ เอลส์ท รับรางวัลนักเตะแห่งปี ถือว่ายากมากสำหรับนักเตะในตำแหน่งของเขาหากจะได้รับ ในปี 1992 ยาน คูเลอมันส์ แขวนสตั๊ด ปลอกแขนจึงตกมาอยู่กับแฟรงกี้ ที่รับภาระหนัก เนื่องจากในช่วงเริ่มเข้าสู่ต้นทศวรรษที่ 90s ตัวหลักหลายรายอำลาทีม เช่น มาร์ก เดอกรีส ไปอันเดอร์เลชท์ อย่างไรก็ดี คลับ บรูช ยังมีผู้เล่นเลือดใหม่เข้ามาเสริมทัพได้อย่างยอดเยี่ยมโดยมี แฟรงกี้ เป็นศูนย์กลางของทีม ไม่ว่าจะเป็น เกิร์ต แวร์เฮเย่น, ดาเนียล อโมคาชี่, ลอเรนโซ่ สตาเลน, พอล โอค่อน, มาริโอ สตานิช ภายใต้การนำของ แฟรงกี้ คลับ บรูช ยังคว้าแชมป์เบลเยี่ยม โปร ลีก ได้ 2 สมัย และ เบลเยี่ยม คัพ อีก 2 สมัย และเบลเยี่ยม ซูเปอร์ คัพ อีก 3 สมัย ส่วนไฮไลท์ในนามทีมชาติ แฟรงกี้ ฟาน เดอ เอลส์ท เป็นผู้เล่นที่ติดทีมชาติไปลุยฟุตบอลโลกถึง 4 สมัยติดต่อกัน ตั้งแต่ยังเป็นหนุ่มใน เม็กซิโก 1986, อิตาเลีย 1990, ยูเอสเอ 1994 และ ฟร้องซ์ 98 ซึ่งในหนสุดท้ายที่ฝรั่งเศส เขาอายุ 37 ปีแล้ว และประกาศเลิกเล่นทีมชาติหลังทัวร์นาเมนต์นั้น แฟรงกี้ ค้าแข้งต่ออีก 1 ปี และแขวนสตั๊ดไปในปี 1999 ด้วยวัย 38 ปี ลงสนามให้ คลับ บรูช ไปกว่า 500นัด เล่นให้ทีมชาติเบลเยี่ยมไปถึง 86 นัด ได้รับรู้เรื่องราวที่คุณอาจไม่เคยรู้มาก่อนกันแล้ว ใครสนใจหาอะไรทำสนุกๆให้ MYSBOBET ช่วยคุณสิครับ รับรองว่าคุณลืมไม่ลงแน่นอน ที่นี้มีความสนุกพร้อมให้คุณเริ่มต้นแบบไม่ต้องรอตลอด 24 ชั่วโมง ติดต่อเลยที่ https://line.me/R/ti/p/@my-sb99 หรือ 08-0003-1188 / 08-0003-117 --------------------------------------------- เห็นก่อน อ่านก่อน !! กด "ติดตาม" และเลือก "เห็นโพสต์ก่อน (See First) " https://www.facebook.com/cheerball/ บทความดีๆ เรื่องราวกีฬาฟุตบอล เรานำเสนอให้คุณได้อ่านทุกวัน ---------------------------------------------

" แอฟริกันคนแรกในเซเรีย อา "

27 กันยายน 1981 ณ สนาม อาร์เตมิโอ ฟรังคี่ ในเมืองฟลอเรนซ์ เกมในครึ่งหลัง อัสโคลี่ เปลี่ยนตัวสำรองลงมาแทน คาร์โล เตรวิซาเนลโล่ ขณะที่พวกเขายังเสมออยู่กับเจ้าถิ่นฟิออเรนติน่า 0-0 ตัวสำรองคนนั้นชื่อว่า ฟรองซัวส์ ซาอุย บางทีผลการแข่งขันอาจไม่เป็นที่น่าจดจำสักเท่าไหร่ แต่การลงสนามของ ซาอุย เป็นการสร้างประวัติศาสตร์ เขากลายเป็นนักเตะแอฟริกันคนแรกที่ลงเล่นใน กัลโช่ เซเรีย อา หน้าร้อนปี 1981 หนุ่มน้อยวัย 18 ปีชาวไอวอเรี่ยน อำลาบ้านเกิดเพื่อมาเซ็นสัญญากับอัสโคลี่ หลังทำผลงานได้อย่างโดดเด่นให้กับ สเตลล่า คลับ ดาฌาเม่ สโมสรจากอาบิดจัน ในทัวร์นาเมนต์ฟุตบอลที่จัดขึ้นที่มาร์กเซย มีรายงานว่าอัสโคลี่ จ่ายค่าตัวให้ สเตลล่า คลับ เพื่อแลกลายเซ็นของ ฟรองซัวส์ ซาอุย คนนี้เป็นจำนวน 10 ล้านลีร์ (เทียบแล้วราวๆ 5,000 ยูโรเท่านั้นในปัจจุบัน) และจ่ายค่าจ้างต่ำสุดให้เขาที่ราว 1 ล้าน 2 แสน ลีร์ ต่อเดือน เท่านั้น บวกด้วยโบนัสส่วนตัวจากประธานสโมสรอีก 4 ล้านลีร์ ซึ่งเงินจำนวนนี้เขาส่งกลับไปให้แม่ของเขาในไอวอรี่ โคสต์ อัสโคลี่ เรียกว่าเป็นทีมที่เพิ่งเอาตัวรอดจากการตกชั้นหวุดหวิดในฤดูก่อนหน้า พวกเขาจบอันดับ 10 จาก 16 ทีมในเซเรีย อา แต่มีแต้มเท่ากับอีก 4 ทีมที่อันดับต่ำกว่าพวกเขา ที่ทำให้รอดตัวมาได้เพราะมีเฮด ทู เฮด ที่เหนือกว่าเท่านั้น ณ ตอนนั้น สโมสรในเซเรีย อา แทบไม่ได้ออกไปควานหานักเตะเก่งๆ จากนอกประเทศเลย เพราะจากการที่อิตาลี มีผลงานสุดย่ำแย่ในฟุตบอลโลก 1966 แพ้ทั้งเกาหลีเหนือและโซเวียต ทำให้มองกันว่าเป็นเพราะมีนักเตะต่างชาติทะยอยย้ายเข้ามาหากินในเซเรีย อา จนเบียดบังโอกาสของเด็กๆ ท้องถิ่น ด้วยเหตุนี้เองระหว่างปี 1966 จนถึงปี 1980 จึงไม่มีนักเตะต่างชาติรายใหม่ๆ ย้ายเข้ามาเล่นในลีกอิตาลีเลย และคนต่างชาติก็ย้ายเข้ามาในอิตาลีเองน้อยด้วย ในตอนเริ่มต้นฤดูกาล 1981/82 ซาอุย เป็นหนึ่งในผู้เล่นต่างชาติเพียง 18 คนเท่านั้นในเซเรีย อา และแม้ว่ากระแสแข้งนอกจะเริ่มกลับมาอีกครั้งในฤดูกาลถัดไป คือเพิ่มเป็น 32 คน แต่เขาก็ยังคงเป็นนักเตะจากแอฟริกาเพียงคนเดียวในลีกอยู่ดี เคลาดิโอ เจนติเล่ เกิดและโตในลิเบีย แต่พ่อแม่เขาเป็นอิตาเลี่ยนแท้ๆ กระทั่งได้ฉายาว่า "กัดดาฟี่" ตามผู้นำลิเบีย ด้วยรูปร่างหน้าตาไว้หนวดและสไตล์การเล่นโหดหนักหน่วง แต่เขาก็เป็นคนอิตาเลี่ยนดีๆ นี่เอง ไม่ใช่นักเตะแอฟริกา นักเตะผิวดำในอิตาลีหายากมากในตอนนั้น และหากจะมี ก็เป็นนักเตะบราซิล ไม่ใช่แข้งผิวดำจากแอฟริกา ยุคโน้น ไม่ได้เซนสิทีฟกับการเรียกชื่อมากนัก เขาก็ถูกเรียกชื่อเล่นตามความคุ้นปากว่า "เนเกร็ตโต้" ที่อาจแปลได้ว่า "เด็กดำที่น่าเอ็นดู" และภายหลังถูกเรียกว่า "ซิกูลี่" ซึ่งเป็นชื่อลูกอมรสผลไม้ (คล้ายๆ ซูกัส) ที่คนอิตาลีชื่นชอบ ฟรองซัวส์ ซาอุย ให้สัมภาษณ์ถึงตัวเองกับหนังสือพิมพ์ "ลา สตัมปา" ไว้ตอนแรกที่ย้ายมา โดยเปิดเผยว่า "ผมไม่ใช่คนที่ยิงประตูเยอะ ผมเล่นเป็นหมายเลข 10 และผมรู้ว่าจะผ่านบอลดีๆ ยังไงไปสู่เพื่อนร่วมทีม ผมยิงประตูได้บ้าง แต่ไม่มากนักหรอก" "ผมรักประเทศนี้ของพวกคุณเสียแล้วและผมชื่นชอบผู้คนอิตาเลี่ยน ผมชอบอัสโคลี่มากๆ" น่าเสียดายที่การย้ายมาของเขาถูกกลบโดยข่าวแย่ๆ กับการที่กองหลังเพื่อนร่วมทีมอัสโคลี่ของเขา อันโจลิโน่ กาสปารินี่ โดนจับข้อหามีโคเคน 50 กรัม ไว้ในครอบครอง ในสัปดาห์เดียวกัน มีข่าวลือว่า คาร์โล มัซโซเน่ ยอดโค้ชของอัสโคลี่ เองไม่ได้มีส่วนต่อการย้ายตัวของ ซาอุย เลย และเขาเองก็ไม่ได้ต้องการนักเตะคนนี้ อย่างไรก็ดี หลังจากผ่านไป 2-3 สัปดาห์ที่ได้ทำงานร่วมกัน เขาก็ยกย่องดาวรุ่งผิวดำคนนี้ "ผมเปลี่ยนใจแล้ว ซาอุยได้พิสูจน์ให้เห็นว่าเขามีความรู้ ได้รับการอบรมมาดี และเป็นคนไฝ่รู้ เขาต้องมีช่วงวัยเด็กที่ดีแน่ๆ พวกเขาสอนเขาอย่างดีว่าจะวางตัวอย่างไรในโลกข้างนอก ผมคิดว่าเขาเรียนมาดี นอกจากภาษาแม่แล้ว เขายังพูดภาษาอังกฤษได้ถูกต้องด้วย ไม่ว่าสถานการณ์จะเป็นอย่างไรก็ตาม ดาวรุ่งพรสวรรค์สูงรายนี้กลับพบว่ามันยากที่จะสอดแทรกเข้าไปแย่งตัวจริงในทีมอัสโคลี่ บางครั้งเขารู้สึกผิดหวังกับการที่โค้ชมักให้เขาลงไปรับบทบาทเป็นตัวฆ่าเวลาในช่วงท้ายเกม ในการออกไปเล่นนอกบ้าน แน่นอน เขาทำตามที่ถูกสั่ง ลีกอิตาเลี่ยน เป็นลีกที่เล่นกันด้วยแท็คติกซับซ้อนและต้องใช้ร่างกายสูงกว่าที่เขาคุ้นเคย และเขาปรับตัวได้ลำบาก ลงเล่นไปแค่ 8 นัดเท่านั้นในฤดูกาลแรก อย่างไรก็ดี เขาก็มีส่วนช่วยให้ อัสโคลี่ จบสูงถึงอันดับ 6 และแพ้แค่เกมเดียวในบ้าน แต่ฤดูกาลต่อมายิ่งหนักหนายิ่งขึ้น เพราะลงเล่นไปแค่ 3 เกม และอีกครั้งที่อัสโคลี่ต้องหนีตกชั้น เพื่อเส้นทางอาชีพที่เหมาะสมมากขึ้น ซาอุย ตัดสินใจย้ายไปเล่นให้ น็องซี่ ในหน้าร้อนปี 1983 ที่นั่น เขาตั้งหลักได้และกลายเป็นตัวจริงของน็องซี่ ลงสนามไปทั้งสิ้น 112 นัด ตลอด 4 ฤดูกาล เขายิงไป 8 ประตูและได้ติดทีมชาติไอวอรี โคสต์ น็องซี่ ตกชั้นในปี 1987 ซาอุย ก็ย้ายไปอยู่กับ ตูลง และลงเล่นในลีก เอิง ไปอีก 109 นัดตลอด 5 ฤดูกาล ยิงไปทั้งสิ้น 5 ประตู ในปี 1992 เขาย้ายไปเล่นให้ทีมสมัครเล่นชื่อ เนอแวร์ส ก่อนจะแขวนสตั๊ดเพื่อไปเอาดีด้านการเป็นโค้ช เส้นทางอาชีพโค้ชของ ซาอุย เริ่มต้นในปี 1999 ในลีกอันดับ 3 หรือ นาซิยงนาล ของฝรั่งเศส โดยเริ่มต้นจากอดีตต้นสังกัดของเขาเองคือ ตูลง จนกระทั่งในปี 2010 ก็ได้คุมทีมชาติชุดใหญ่ของไอวอรี่ โคสต์ ซาอุย นำทีมชาติบ้านเกิดเป็นรองแชมป์ แอฟริกัน เนชั่นส์ คัพ ในปี 2012 ก่อนจะลงไปคุมทีม ยู-23 ระหว่างปี 2012-2015 จากนั้นไปคุมทีม อาแอส กาลูม สโมสรในกีนีช่วงสั้นๆ และตามด้วยคุมทีมชาติไนเจอร์อยู่ถึง 4 ปี เมื่อปีที่แล้วปี 2019 เขาถูกแต่งตั้งมาเป็นกุนซือทีมชาติสาธารณรัฐแอฟริกากลาง เป็นงานที่เขาทำอยู่จนถึงปัจจุบัน แน่นอนว่า ฟรองซัวส์ ซาอุย ไม่ใช่นักเตะแอฟริกัน ที่ประสบความสำเร็จโดดเด่นอะไรใน กัลโช่ เซเรีย อา ทว่าเขาก็ได้พิสูจน์ตัวเองต่อในลีกฝรั่งเศส และได้รับการนับถือในฐานะโค้ช รวมไปถึงการเป็นนักเตะแอฟริกาคนแรกในเซเรีย อา ก็ถือเป็นการเปิดประตู แผ้วถางทางให้กับนักเตะฝีเท้าดีจากกาฬทวีปมากมายย้ายมาค้าแข้งในภายหลัง เขาอาจไม่ได้โอกาสลงเล่นมากมายกับ อัสโคลี่ แต่ซาอุย ไม่เคยปริปากบ่นและยังคงรักษาความสัมพันธ์ที่ดีกับโค้ชของเขาเอาไว้ได้ หลายปีให้หลังเมื่อ คาร์โล มัซโซเน่ พาโบโลนญ่า ไปเล่นในรอบก่อนรองชนะเลิศ ยูฟ่า คัพ เมื่อปี 1999 ทั้งคู่ได้นัดเจอกันและได้พูดคุยแลกเปลี่ยนถึงแท็คติกฟุตบอล รวมถึงเรื่องราวในอดีตเมื่อครั้งโน้น สมัยที่ ฟรองซัวส์ ซาอุย ยังเป็นเพียงเด็กหนุ่มวัย 18 ปี จากไอวอรี่ โคสต์ ที่ย้ายมาเล่นฟุตบอลในอัสโคลี่ ส่วนใครกำลังหาเว็บไซด์ที่อยู่ยงคงกระพันมาตั้งแต่ครั้งกระโน้นล่ะก็ต้องนี่เลย MYSBOBET รับรองไม่หนีหายไปไหน ติดต่อเลยที่ https://line.me/R/ti/p/@my-sb99 หรือ 08-0003-1188 / 08-0003-117 --------------------------------------------- เห็นก่อน อ่านก่อน !! กด "ติดตาม" และเลือก "เห็นโพสต์ก่อน (See First) " https://www.facebook.com/cheerball/ บทความดีๆ เรื่องราวกีฬาฟุตบอล เรานำเสนอให้คุณได้อ่านทุกวัน ---------------------------------------------

" โรงละครแห่งความฝันของ เซร์คิโอ ตอร์เรส "

คนที่รักฟุตบอล อย่างน้อยสักครั้งหนึ่งในชีวิตที่ใฝ่ฝันอยากเป็นนักฟุตบอลอาชีพ โดยเฉพาะได้ในค้าแข้งในยุโรป ในลีกที่มีมาตรฐานสูง เช่นในอังกฤษ มันไม่ใช่เรื่องง่ายเลยในการจะก้าวไปถึงจุดนั้น ขนาดเด็กอังกฤษเอง เปอร์เซนต์ที่จะได้เป็นนักฟุตบอลอาชีพยังมีน้อย นึกภาพว่าเป็นคนต่างชาติ มันจะยากสักแค่ไหน โดยเฉพาะเมื่อไม่ได้มีพื้นฐาน ไม่ได้มาจากแพลทฟอร์มของทีมเยาวชนสโมสรหลักๆ ในบ้านเกิด เรื่องราวของ เซร์คิโอ ตอร์เรส อาจทำให้คุณอมยิ้ม กับเรื่องราวที่เหมือนในบทภาพยนตร์ของเขา เซร์คิโอ ตอร์เรส เกิดที่ มาร์ เดล ปลาต้า ในอาร์เจนติน่า เขาทำงานอยู่ในโรงผลิตอิฐบล็อกของคุณพ่อ ควบคู่ไปกับการเล่นให้สโมสร กิลเมส ในบ้านเกิดซึ่งเป็นทีมท้องถิ่นระดับดิวิชั่น 4 ความฝันของ ตอร์เรส ก็เช่นเดียวกับเด็กหนุ่มชาวอาร์เจนติน่าที่รักฟุตบอล คือเขาอยากเป็นนักเตะอาชีพ เพียงแต่เขามองไปที่ยุโรป อาจจะด้วยฝีเท้าที่ยังเทียบตัวเทพๆ ในบ้านเกิดไม่ได้ เขาอาจไม่ได้ฝันถึงการก้าวไปเล่นระดับท็อป แต่เพียงเป็นลีกมาตรฐานในยุโรปบ้างก็เพียงพอแล้ว เป็นจุดเริ่มต้นที่ดี ในเดือนพฤศจิกายนปี 2003 เซร์คิโอ ตอร์เรส ก็เริ่มต้นก้าวแรกบนเส้นทางสู่ความฝันของเขา ขณะนั้นเขาอายุได้ 22 ปี เอเยนต์ชาวแคเมอรูน เป็นคนเดินเรื่องพาเขามายังประเทศอังกฤษ เขาใช้เงินเก็บจำนวนมากเป็นค่าตั๋วเครื่องบิน เขามาอังกฤษโดยที่พูดอังกฤษไม่ได้แม้แต่คำเดียว ช่วงแรกมาลงที่ทางตอนใต้ของกรุงลอนดอน เขาต้องอาศัยร่วมกับเอเยนต์ชาวแคเมอรูน ต้องแบ่งเตียงนอนร่วมกับญาติคนหนึ่งของเอเยนต์รายนี้ ในความเป็นนักเตะละติน เป็นแข้งอาร์เจนติน่า ขึ้นชื่อเรื่องทักษะฟุตบอล และเทคนิคที่ดี เขามองว่า เขาก็มีดีพอที่จะเริ่มต้นในอังกฤษได้ไม่ยาก แม้จะไม่ใช่ทีมในลีกใหญ่ก็ตาม เมื่อมาอยู่ในอังกฤษได้ 2-3 สัปดาห์ บททดสอบแรกของเขาก็มาถึง เซร์คิโอ ตอร์เรส ได้เข้ารับการทดสอบฝีเท้ากับ ไบรตัน หนึ่งในเมืองที่น่าจะเหมาะสมกับชาวอาร์เจนติน่ามากๆ เพราะเป็นเมืองชายทะเลทางตอนใต้ อากาศอุ่น บรรยากาศคึกคัก เพียงช่วงแรกที่ทดสอบฝีเท้า ตอร์เรส ก็รู้ทันทีว่าระดับของนักฟุตบอลอาชีพที่แท้จริงเป็นอย่างไร "ผมไม่คิดว่ามันจะแตกต่างอะไรกันมากมาย แต่ผมคิดผิดถนัด ผมไม่เหลือซากเลย ผมแทบไม่เคยคิดว่าฟุตบอลต้องใช้ร่างกายขนาดนี้ ไม่เคยคิดว่านักฟุตบอลอาชีพนั้นเร็ว และแข็งแรงแค่ไหน กับการที่ทุกคนใส่ชุดเหมือนกัน ความเป็นมืออาชีพของทุกสิ่งทุกอย่าง ผมนี่แบบ "ว้าวว" "หลังจาก(ทดสอบ) 2 สัปดาห์ ผู้จัดการทีมบอกผมว่า 'ฟังนะ นายเป็นนักฟุตบอลที่ดี นายมีเทคนิคดีมากๆ แต่นายไม่แข็งแกร่งและเร็วพอสำหรับฟุตบอลอังกฤษ นายจะต้องพัฒนาตรงนี้ถ้านายอยากมีเส้นทางอาชีพที่นี่' ในตอนนั้นแน่นอนมันเจ็บปวด ผมเอามันมาคิด และเขาพูดถูก" แม้จะถูกปฏิเสธ และเผชิญความจริงที่น่าใจหาย แต่ ตอร์เรส ไม่ถอดใจ ตรงกันข้าม เขากลับหลงรักความเป็นมืออาชีพของฟุตบอลอังกฤษ เขาโทรบอกพ่อแม่ว่า เขาจะยังไม่กลับอาร์เจนติน่า หลังจากพักอยู่กับเอเยนต์แคเมอรูน 2 เดือน ก็มีปากเสียงกัน ทำให้เขาต้องย้ายออกมา และได้ไปขอพักกับเพื่อนนักเตะอาร์เจนติน่า ที่เคยรู้จักกันตั้งแต่ที่บ้านเกิด ซึ่งชวนเขาไปเล่นกับโมลซี่ย์ และเบซิ่งสโต๊ค ทีมระดับนอกลีก แม้มันจะเป็นจุดเริ่มต้นนับ1 แต่รายได้มันไม่เพียงพอในการยังชีพแน่นอน ฟุตบอลระดับนั้นคือกึ่งอาชีพ ทำให้เขาตัดสินใจทำงานตอนกลางวันที่ร้าน Boots โชคดีที่มีแฟนบอลรายหนึ่งที่รักนักฟุตบอล เลยให้พวกเขาไปพักอยู่บ้านได้ แต่เมื่อครอบครัวมาเยือน ทั้งคู่ก็ต้องย้ายออกไปหาที่นอนที่อื่น กระทั่งกุนซือของเบซิ่งสโต๊ค รู้ข่าว ก็บอกว่า ถ้านอนได้ ก็ไปในนอนในห้องประชุมของสโมสรได้เลย ไม่ต้องเสียค่าใช้จ่าย ทั้งคู่เลยนอนในห้องประชุมอยู่ 3 เดือน ตื่นตั้งแต่ตี 5 ไปทำงานช่วงเย็นก็มาเตะบอลซ้อมบอล กราฟชีวิตของเขาเริ่มไต่ขึ้น ในหน้าร้อนปี 2005 เมื่อลงเล่นให้กับเบซิ่งสโต๊ค เตะช่วงปรีซีซั่นกับ วีคอมบ์ วันเดอเรอร์ส ทีมงานของวีคอมบ์ ประทับใจในฝีเท้าของเขา เลยเชิญให้ไปทดสอบฝีเท้า หนึ่งเดือนต่อมา เขาก็ได้รับสัญญาฉบับแรกในฐานะนักฟุตบอลอาชีพจากวีคอมบ์ ในวัย 24 ปี แม้จะเป็นทีมในลีก ทู แต่นั่นคือฟุตบอลระดับอาชีพ เขาได้สัญญานักเตะอาชีพแล้ว เขาโทรบอกพ่อแม่ทันที "ความฝันของผมเป็นจริง" เขาบอก เซร์คิโอ ตอร์เรส อยู่กับ วีคอมบ์ 3 ปี ช่วยทีมได้เพลย์ออฟเลื่อนชั้น ได้ผ่านเข้าไปถึงรอบรองชนะเลิศ ลีก คัพ ได้ปะทะกับ เชลซี ของโชเซ่ มูรินโญ่ ช่วงเวลานี้ เขากลายเป็นขวัญใจแฟนบอล แม้กระทั่งทุกวันนี้เขาก็ยังผูกพันกับสโมสร "พวกเขาเป็นสโมสรที่ยอดเยี่ยม ผมแฮปปี้ที่พวกเขาได้เลื่อนชั้นสู่ เดอะ แชมเปี้ยนชิพ ผมยังติดต่อกับบางคนที่สโมสรอยู่เลยตอนนี้ ผมมีความสุขกับพวกเขาด้วย" อีกก้าวสำคัญของเขามาถึง หลัง 3 ปีที่ วีคอมบ์ เขาก็ถูก ปีเตอร์โบโร่ห์ เซ็นไปร่วมทีมพ่วงกับ รัสเซลล์ มาร์ติน ด้วยราคา 200,000 ปอนด์ เมื่อปี 2008 ภายในปีแรก เขาก็ช่วยปีเตอร์โบโร่ห์ เลื่อนจาก ลีก วัน สู่ เดอะ แชมเปี้ยนชิพ ทันที นั่นคือลีกระดับ 2 ของประเทศ อย่างไรก็ดี ความทุกข์ของ ตอร์เรส คือเขาเข้ากับ ดาร์เรน เฟอร์กูสัน กุนซือของปีเตอร์โบโร่ห์ไม่ค่อยได้ ลูกชายของ เซอร์ อเล็กซ์ เฟอร์กูสัน เป็นกุนซือหนุ่มไฟแรงในเวลานั้น และมีวิธีการคุมทีมที่ค่อนข้างเฮี้ยบ วินัยเข้มมาก "ผู้จัดการทีมบอกผมว่าผมจะต้องไปเล่นปีกขวา และผมไม่คิดว่ามันคือตำแหน่งที่ผมเล่นได้ดีที่สุด ผมชอบเล่นปีกซ้ายหรือตรงกลางมากกว่า ผมเลยมีการถกเถียงกับผู้จัดการทีม" เขารู้สึกว่าการที่ ปีเตอร์โบโร่ห์ ได้เลื่อนชั้น เขาไม่ค่อยมีส่วนสำคัญมากนัก เมื่อเริ่มเข้ากับเจ้านายไม่ได้ เข้าคิดถึงการกลับบ้านเกิดเลยทีดียว "ผมจบด้วยการซึมเศร้าหดหู่ เพราะผู้จัดการทีมไม่ค่อยคุยกับผมมากนัก ผมไม่รู้สึกว่าถูกรัก และผมพบว่ามันยากมากหลังจากผ่าน 2 ผู้จัดการทีมที่สนิทกับนักเตะที่ วีคอมย์ อย่าง พอล แลมเบิร์ต และ จอห์น กอร์แมน "นั่นคือครั้งที่ใกล้เคียงที่สุดที่ผมอยากกลับบ้าน ผมไม่อยากออกไปซ้อม ไม่อยากแตะลูกบอลเลย ซึ่งไม่เคยเกิดกับผมมาก่อน ผมไม่มีความสุขเลย" "โชคดี ปีก่อนหน้านั้นผมพบกับแฟนของผม ซึ่งตอนนี้เป็นภรรยาของผม เธอเคยอยู่ในเยอรมัน และย้ายมาอยู่อังกฤษกับผม เธอคือกุญแจสำคัญที่ผมอยู่ต่อ 'หลังจากทำงานหนักมาทั้งหมดนี้จนเธอมาถึงตรงนี้เธอจะเสียใจแน่ถ้าเธอกลับบ้าน เธอต้องผ่านช่วงนี้ไปให้ได้' ขอบคุณเธอในที่สุดผมก็อยู่ต่อ" หน้าร้อนปี 2010 เซร์คิโอ ตอร์เรส ในวัย 29 ปี ก็ได้ข้อเสนอจาก ครอว์ลี่ย์ ซึ่งเป็นทีมในระดับคอนเฟอเรนซ์ แต่กำลังมีเงินทุนหนา และกำลังทุ่มสร้างทีมอย่างมีอนาคต มันเป็นเรื่องไม่ง่ายในการตัดสินใจจะลดดีกรีลงไปเล่นในระดับนอกลีกอีกครั้ง แต่ในที่สุดเขาก็ตอบตกลง เพราะมันอยู่ใกล้ไบรตัน บรรยากาศของเซาธ์โคสต์ ดึงดูดเขา ที่ ครอว์ลี่ย์ มีกุนซือชื่อ สตีฟ อีแวนส์ ตอนแรก ตอร์เรส งงมากกับกุนซือคนนี้ เพราะตะโกนด่านักเตะ พูดหยาบใส่ ด่าใส่ตลอด เป็นคนโผงผางมาก จนเขาตัดสินใจเข้าไปเปิดอกคุย "หลังผ่านไป 2-3 สัปดาห์ ผมเข้าไปคุยกับเขา และผมบอกว่า 'สตีฟ ผมไม่คิดว่าผมจะเล่นให้คุณได้ วิธีที่คุณพูดกับผม ผมไม่คิดว่าคุณชอบผม' เขายืนขึ้นแล้วบอกว่า 'โอเค ฉันไม่ได้ชอบแก แต่ฉันโคตรรักแกเลยหวะ' แล้วเขาก็เดินมากอดผม" "เขาบอกว่า 'อย่าเอาไปคิดเป็นเรื่องส่วนตัวสิ ฉันเป็นแบบนี้ ฉันมีแพสชั่นกับเกมและนายต้องรับมันให้ได้' หลังจากนั้น เราก็เข้ากันได้ดีมากๆ" เซร์คิโอ ตอร์เรส กลายเป็นกำลังหลักช่วย ครอว์ลี่ย์ ทาวน์ เลื่อนชั้น 2 ปีติด จากคอนเฟอเรนซ์ มาสู่ลีก ทู และจาก ลีก ทู สู่ ลีก วัน ก่อนอำลาไปในปี 2014 อย่างไรก็ตาม ระหว่างอยู่กับครอว์ลี่ย์ เขาก็ได้เดินขึ้นสู่จุดสูงสุดบนอาชีพนักฟุตบอลอาชีพของเขา เราอาจค้นพบว่า นักเตะดังๆ ที่เรารู้จัก ฝันอยากคว้าแชมป์ลีก อยากคว้าแชมป์ ยูฟ่า แชมเปี้ยนส์ ลีก หรือได้ไปเล่นฟุตบอลโลก ทว่ากับนักเตะที่เดินทางจากอาร์เจนติน่า ในรูปแบบของนักบอลสมัครเล่น และทีมใหญ่สุดที่เขาเคยเล่นด้วยคือปีเตอร์โบโร่ห์ ฝันของเขามันง่ายกว่านั้น แต่ไม่ต้องสงสัยเลย กว่าความฝันแสนง่ายของเขาจะมาถึงนี้ เส้นทางของเขาไม่ได้ง่ายเลย อย่างที่เล่าให้อ่านกันมา จุดสูงสุดในอาชีพของเขาคือการได้เดินนำทีมครอว์ลี่ย์ ทาวน์ มาเตะกับ แมนเชสเตอร์ ยูไนเต็ด ที่ โอลด์ แทร็ฟฟอร์ด หนึ่งในสนามฟุตบอลที่ใหญ่สุดในยุโรป หนึ่งในสนามที่ใครๆ ก็อยากมาเยือนสักครั้ง มันเป็นเกม เอฟเอ คัพ รอบ 5 เมื่อกุมภาพันธ์ 2011 เขาได้เดินลงสนามของโรงละครแห่งความฝันต่อหน้าแฟนบอล 75,000 คน เกมนั้น เซอร์ อเล็กซ์ เฟอร์กูสัน ส่งสำรองลงเพียบ แม้แต่ เบเบ้ และ กาเบรียล โอแบร์กต็อง ทว่า ครอว์ลี่ย์ ก็สู้เต็มที่ พวกเขาแพ้เจ้าถิ่นไป 0-1 จากประตูชัยของ เวส บราวน์ ทว่าสำหรับ เซร์คิโอ ตอร์เรส มันคือความทรงจำที่สว่างสไวที่สุดในอาชีพนักฟุตบอล "ผมจำได้ว่ายืนในอุโมงค์และคิดถึงทุกอย่างที่ผมได้ผ่านมาจากวันแรกๆ ของผมในอังกฤษ แชร์เตียงนอนที่บ้านของเอเยนต์ ต้องนอนในห้องประชุม ตื่นตี 5 ปั่นจักรยานไปทำงาน ความพยายามทั้งหมดนี้สัมฤทธิ์ผล หลายอย่างเข้ามาในหัวผม" "พ่อผมมาจากอาร์เจนติน่าเพื่อมาดูเกมนี้โดยเฉพาะ ครอบครัวผมดูถ่ายทอดสด หลังจบเกม พ่อบอกว่า 'พ่อภูมิใจในตัวแกนะลูกชาย' ทุกอย่างมันคุ้มค่า งานหนักทั้งหมดตั้งแต่ตอนแรก นั่นคือเหตุผลที่ผมบอกกับคนอื่นเสมอว่า 'อย่าหยุดเชื่อมั่น เพราะคุณไม่รู้หรอกว่าอะไรรอคุณอยู่ข้างหน้า'" "ฟุตบอลคือเกมของความเห็น มันเต็มไปด้วยความผิดหวัง แต่คุณต้องมีจิตใจเข้มแข็งและเดินหน้าต่อ" "แน่นอนเลย นั่นคือจุดสูงสุดของอาชีพผม" เซร์คิโอ ตอร์เรส ย้ายไปเล่นกับ ไวท์ฮอล์ค ในปี 2014 และในปี 2017 ย้ายไปยัง อีสต์บอร์น โบโร่ห์ อีกหนึ่งทีมแดนใต้แถบเซาธ์โคสต์ พร้อมรับบทเป็นโค้ชทีมเยาวชนและผู้ช่วยผู้จัดการทีมไปด้วย เขาบอกว่าเขามีความสุขเสมอเมื่อได้สอนเด็กๆ มอบความหวังและแรงบันดาลใจให้คนเท่าที่จะทำได้ เพราะเขาเองก็เคยผ่านเรื่องราวมามากมายกว่าจะถึงตอนนี้ ครั้งหนึ่งเขาถูกถามว่าอดทนผ่านมาได้อย่างไร ทั้งนอนในห้องประชุมสโมสร ตื่นแต่เช้าตรู่ไปทำงาน ตอนเย็นกลับมาซ้อมฟุตบอล อดทนอย่างมากกว่าจะได้เป็นนักฟุตบอลอาชีพ "เรามีความสุข ผู้คนคิดว่า 'นายทำได้ไง?' ผมไม่รู้ ในตอนนั้น คุณยังหนุ่ม และคุณแค่อยากพัฒนา ผมพยายามประหยัดเงิน ซึ่งผมก็ไม่ค่อยมีหรอก มีหลายคนที่ช่วยผมตลอดเส้นทางจนผมได้สัมผัสถึงความฝันของผม" แม้ไม่ได้สัมผัสเกียรติยศแชมป์ใดๆ แต่สำหรับหนุ่มจาก มาร์ เดล ปลาต้า มายังอังกฤษเพื่อตามหาความฝันนักฟุตบอลอาชีพ ตอนนี้เขาอยู่ในอังกฤษมา 17 ปีแล้ว เซร์คิโอ ตอร์เรส ทำสำเร็จแล้วจริงๆ แม้จะไม่ได้ขึ้นมาเล่นในลีกสูงสุดแต่อย่างน้อยการมาเยือนโรงละครแห่งความฝันคือความสำเร็จชั้นยอดของ ตอร์เรส แต่หากใครอยากประสบความสำเร็จรวดเร็วทันใจละก็ให้ Sbobet777 ช่วยคุณสิ รับรองว่าชื่อนี้การันตีความสำเร็จและมั่งคั่ง ติดต่อเลยที่ https://line.me/R/ti/p/@777SBTZ หรือ 08-44-9990 77, 88 , 99 --------------------------------------------- เห็นก่อน อ่านก่อน !! กด "ติดตาม" และเลือก "เห็นโพสต์ก่อน (See First) " https://www.facebook.com/cheerball/ บทความดีๆ เรื่องราวกีฬาฟุตบอล เรานำเสนอให้คุณได้อ่านทุกวัน ---------------------------------------------

" โชคลางก่อนเกม "

โดมินิค คัลเวิร์ต เลวิน น่าจะเป็นกองหน้าที่ร้อนแรงที่สุดในวงการฟุตบอลอังกฤษแล้วในเวลานี้ ฟอร์มการทำประตูของกองหน้าเอฟเวอร์ตัน เข้าฝักสุดๆ ทั้งกับสโมสรและในนามทีมชาติ เมื่อทำประตูเบิกร่องได้ทันทีในเกมประเดิมให้กับอังกฤษชุดใหญ่ มีการเปิดเผยว่า คัลเวิร์ต เลวิน ต้องทำสิ่งหนึ่งเสมอก่อนเกม และผลงานมักออกมาดีเสมอนั่นคือการกินช็อกโกแลต Maltesers ช็อคโกแลต เม็ดกลมๆ ห่อสีแดง ที่บ้านเราก็หาซื้อได้ไม่ยาก ในความเป็นจริงอาจไม่เหมาะสมเท่าไหร่ เพราะมีน้ำตาลและไขมันเลว ที่อาจกระทบร่างกายของนักกีฬา แต่ในเมื่อเป็นปริมาณที่ไม่มากนัก ก็ไม่ใช่เรื่องร้ายแรง จะว่าไป จอร์จ เบสต์ อดีตปีกพ่อมดของ แมนเชสเตอร์ ยูไนเต็ด ก็มีพฤติกรรมคล้ายๆ กัน ไม่รู้ว่าเป็น Guilty pleasure ความชอบที่ผิดบาปหรือเป็น Spiritual ความเชื่อส่วนตัวเหนือเหตุผล นั่นคือ เบสต์ จะกินช็อคโกแลตแท่ง ก่อนลงเตะเสมอๆ ซึ่งฟอร์มในสนามก็ไม่ต้องพูดถึง เทพสุดๆ เจมี่ วาร์ดี้ อาจไม่ได้มีความเชื่อ แต่เป็นเรื่องของการทำให้ตัวเองตื่นตัวแบบสุดๆ นั่นคือวันแข่งเขาจะดื่มเร้ดบูลล์ถึง 3 กระป๋อง และกระดกกาแฟเอสเพรสโซ่ดับเบิ้ลช็อต ก่อนลงสนาม ไม่แปลกที่เจอคาเฟอีนเข้าไปขนาดนี้ถึงได้ดีดเป็นม้า อย่างไรก็ตาม พฤติกรรม หรือความเชื่อ ในเกมวันแม็ทช์เดย์ เหล่านี้ถือว่าจิ๊บๆ เด็กๆ มากเมื่อเทียบกับอีกหลายๆ คน ยกตัวอย่าง จอห์น เทอร์รี่ ที่จะนั่งตรงที่นั่งเดิมทุกครั้งบนรถโค้ชของทีมที่เดินทางไปสนามแข่ง ฉี่โถเดิม และฟังเพลงของ Usher เพลงเดิมตลอด แถมถ้ามีอะไรที่ดันทำแล้วได้ผลดี เทอร์รี่ จะเพิ่มเข้าไปในรายการสิ่งต้องทำก่อนเกมของเขาด้วย สิ่งหนึ่งที่เป็นสัญลักษณ์ของเขาคือ เทอร์รี่ ใช้สนับแข้งคู่เดิมมาเป็น 10 ปี ก่อนที่มันจะหายไป และเขายังพันข้อเท้า 3 รอบเป๊ะ ติโบต์ กูร์กตัวส์ ซึ่งก็เคยเล่นร่วมกับ เทอร์รี่ ที่เชลซี ก็เป็นอีกคนที่มีความเชื่อต้องทำสิ่งต่างๆ เยอะมากเช่นกัน เขาจะเดินเข้าสู่โถงทางเดินของสนามในเวลาเดิม จากนั้นก็ส่งข้อความหาแฟนสาว บอกว่าเขากำลังเปลี่ยนชุดอยู่ อย่าส่งข้อความมาหาเขาอีกจนกว่าจะจบเกม จากนั้นจะเข้าไปในห้องน้ำ เซลฟี่ตัวเองนั่งอยู่บนโถ และส่งให้เพื่อนๆ ที่อยู่ในเบลเยี่ยม 4 คน เมื่อเสร็จแล้วก็ออกมาใส่ถุงเท้ารองเท้า โดยเริ่มที่ข้างซ้ายก่อนทุกครั้ง เพราะเขาถนัดซ้าย ก่อนเดินลงสนามจะเอาปลายถุงมือจุ่มน้ำให้เปียก และเมื่อไปถึงโกล จะเอารองเท้าเคาะเสาประตู และชกตรงกลางตาข่าย เขาบอกว่าจะทำให้เขามีสมาธิ ยังไม่จบแค่นั้น ถ้าได้เห็น กูร์กตัวส์ เวลาเฝ้าเสาให้ทีมชาติเบลเยี่ยม ตอนเรียงแถวร้องเพลงชาติกัน ตอนที่กล้องจับภาพนักเตะทีละคนๆ พอถึงตาเขา กล้องจับมาถึงเขา กูร์กตัวส์ จะเอามือมาถูคางตัวเองทุกครั้ง ลองไปหาคลิปดูได้เลย แต่ในทั้งหมดทั้งมวล ทุกคนต้องชิดซ้ายเมื่อเทียบกับอีกหนึ่งผู้รักษาประตู นั่นคือ เปเป้ เรน่า อดีตมือกาวลิเวอร์พูล เรน่า เคยเล่าถึงความเชื่อที่เขาต้องทำเป็นประจำสม่ำเสมอในวันก่อนแข่ง หรือลามไปถึงคืนวันก่อนแข่งด้วย ตอนเล่นให้ลิเวอร์พูล เขาเชื่อว่าทำทั้งหมดนี้มันจะส่งผลให้เขามีเกมที่ดี และทีมมีผลการแข่งขันที่ดี โดยจะพยายามไม่ทำอะไรผิดเพี้ยนไปจากเดิมแม้แต่นิดเดียว นี่คือความเชื่อเหนือเหตุผลที่ เรน่า ต้องทำทุกครั้งก่อนเกม "6 ชั่วโมงก่อนแข่งเกมที่แอนฟิลด์ และก่อนที่ผมจะคิดถึงเกม ผมต้องไปปั๊มน้ำมัน" "หลังจากขึ้นรถ ผมจะสตาร์ทเครื่องและดูที่เกจวัดน้ำมัน มันเกือบเต็ม แต่ผมก็ยังต้องไปเติมอยู่ดี" "ผมจะขับไปที่ปั๊มเดิมที่ผมไปเสมอเวลาลิเวอร์พูลเล่นในบ้าน เป็นปั๊มเล็กๆ บนควีนส์ ไดรว์ฟ ที่อยู่ราวๆ ครึ่งทางระหว่างบ้านผมกับสนาม" "ผมไปถึงผมก็เปิดฝาถังน้ำมัน และเริ่มเติมน้ำมัน ผมเติมไปได้แค่ 20 วินาทีราวๆ นั้น มันก็เต็มแล้ว ผมก็เดินไปจ่ายเงิน แคชเชียร์มักมองผมด้วยสายตาแปลกๆ เสมอ แต่ผมก็โทษเขาไม่ได้หรอกว่ากันตามตรง" "ผมจะขับเข้าไปตรงหัวเติมน้ำมัน ต่อคิวหลังรถคันอื่น 5 นาทีและเติมน้ำมันแค่ 8 ปอนด์ แค่ให้ถังผมเต็มแบบปริ่มๆ เลย" "เขาไม่รู้หรอก แต่ผมทำแบบเดิมก่อนเกมในบ้านทุกครั้ง มันเป็นหนึ่งในความเชื่อนับไม่ถ้วนของผมที่ผมต้องทำเพื่อให้แน่ใจว่าผมมีสมาธิที่เหมาะสมก่อนลงเล่นให้ลิเวอร์พูล" "ความอยากประสบความสำเร็จของผม ทำให้ผมเป็นคนเชื่อโชคลางแบบนี้" "ถ้าผมทำอะไรในวันแข่งและทำให้เราชนะเกมนั้น ผมจะพยายามทำซ้ำในเกมถัดไปที่เราลงเล่นด้วย" "วิธีปฏิบัติส่วนตัวของผมเริ่มตั้งแต่คืนก่อนแข่ง ผมจะอยู่บ้านและทำตามขั้นตอนเดิมเสมอ โดยกลัวว่าถ้าทำอะไรแตกต่างไปแม้เพียงนิดเดียว มันอาจส่งให้ผลลัพธ์ของสิ่งต่างๆ ผิดไปจากที่ผมอยากให้เป็น" "มันอาจฟังดูแปลก และมีหลายคนที่บอกว่ามันไม่มีเหตุผลเลยที่จะทำแบบนี้ แต่รายละเอียดเล็กน้อย สามารถสร้างความแตกต่างใหญ่หลวงได้ในฟุตบอล" "เมื่อผมค้นพบอะไรที่มันได้ผลสำหรับผม ผมจะทำมันต่อไม่ว่าบางครั้งมันจะยากแค่ไหนก็ตาม" "ก่อนผมขึ้นนอน ผมจะกินขนมปังแฮมชีสปิ้ง จากนั้นจะดื่มไวน์ 1 แก้ว" "ผู้เชี่ยวชาญด้านฟิตเนสและโภชนาการอาจไม่แนะนำให้กินแบบนี้สำหรับนักกีฬานะ แต่ผมไม่รู้สึกอยากกินอาหารปกติได้เลยในคืนก่อนเกม และไวน์ก็ช่วยให้ผมหลับง่าย ในเช้าวันเกมแข่ง ผมจะลุกขึ้นไปอาบน้ำ ใส่สูท และขึ้นรถ ขับไปปั๊มน้ำมันทั้งที่ผมไม่จำเป็นต้องเติมก็ได้" "เมื่อผมถึงแอนฟิลด์ ผมจะจอดรถที่เดิมเสมอ คือที่จอดเบอร์ 39 ตรงที่จอดรถฝั่งเซนเทนารี่ สแตนด์ ผมเคยลองจอดเบอร์ 41 และ 42 มาแล้ว รวมถึงเบอร์อื่นๆ ด้วย แต่เมื่อผมไปจอดเบอร์ 39 เราทำคลีนชีตได้ 2 สัปดาห์ติด และผมเลยจอดตรงนั้นตลอดมา" "เราต้องไปถึงแอนฟิลด์ 11โมง 45 ถ้าเกมเตะบ่าย 3 โมง และหลังจากเราจอดรถเราจะไปขึ้นรถโค้ชของทีมเพื่อไปเมลวู้ด" "เราจะเดินกันที่สนามซ้อมจากนั้นก็กินมื้อก่อนเกมเป็นพาสต้ากับปลา ผมจะอาบน้ำอีกครั้งเพื่้อให้ตื่นตัวเต็มที่ ก่อนที่ผู้จัดการจะประชุมทีมก่อนเกม" "(เมื่อมาถึงสนาม) ผมจะถอดเสื้อผ้าตามลำดับเดิมเสมอ เสื้อนอก, เน็คไท, เสื้อ, รองเท้า, กางเกง และถุงเท้า และจากนั้นก็นอนบนเตียงให้ ร็อบ นักกายภาพของเราร่ายมนต์ใส่ตัวผม" "ผมจะนอนอ่านหนังสือโปรแกรมวันนั้น ขณะที่เขานวดและยืดเส้นยืดสายขาผม จากนั้นผมก็จะลุกมาสวมชุดแข่ง ผมจะนั่งที่นั่งเดิมเสมอ ตรงติดกับกำแพงเลยเวลาคุณเดินเข้าไป นั่งติดกับคาร์ร่า" "ผมจะเข้าห้องน้ำไปฉี่ราว 3-4 หนใน 1ชั่วโมงก่อนเกม เพราะผมตื่นเต้น จากนั้นก็ออกไปเร็วกว่าเพื่อนนิดหน่อยเพื่อวอร์มอัพ" "จากนั้นผมจะเดินลงสู่สนามเป็นคนสุดท้ายก่อนคิกออฟ และผมจะสัมผัสป้าย This is Anfield ด้วยสองมือเมื่อผมเดินผ่านอุโมงค์ทางเดิน เมื่อผมเดินข้ามเส้นขาวลงสนามผมจะทำมันสองครั้งด้วยเท้าขวาผม" "ก้าวลงไป จากนั้นถอยกลับ และก้าวกลับไปอีกครั้ง ด้วยสาเหตุและอาจไม่ใช่สาเหตุที่ฟังขึ้นเท่าไหร่ คือมันทำให้ผมสงบนิ่ง" "จากนั้นผมจะเดินไปยังปากประตู ก่อนถึงผมจะชนหมัดกับแบ็กโฟร์ของผมทุกคน ยกเว้นคาร์ร่า เขาไม่ชอบทำแบบนั้น เราเลยไฮไฟว์ฟ กันแทน จากนั้นจะปรบมือให้แฟนๆ ที่แสดงความขอบคุณแรงสนับสนุนที่พวกเขามีต่อผม" "พอผมไปถึงประตู ผมจะตรงไปที่เสาขวามือ กระแทกพื้นสตั๊ดเข้ากับเสา จากนั้นแตะไปที่คาน จากนั้นกระแทกสตั๊ดที่เสาซ้ายมือ แล้วกลับมายืนตรงกลาง" "ถัดมา ผมจะเดิน 6 ก้าวไปที่กรอบ 6 หลา, อีก 6 ก้าวไปที่กรอบเขตโทษ จากนั้นอีก 6 ก้าวไปที่กรอบ 18 หลา จากนั้นก็ทำแบบเดิมย้อนกลับ" "จากนั้นผมจะยืดเส้นยืดสาย วิ่งยกขาสูง กระโดด สปรินท์ไปทางขวา กระโดด สปรินท์ไปทางซ้าย โบกมือไปที่ภรรยาของผมบนสแตนด์ และนั่นผมก็พร้อมแล้ว" "ทุกคนที่ได้ดูต้องคิดว่าผมบ้า แต่มันได้ผลสำหรับผม มันทำให้ผมสงบนิ่ง ดังนั้นผมจึงทำแบบเดิมเสมอ" เรียกว่ากว่าจะทำครบทุกสิ่งทุกอย่างที่เป็นโชคลางของ เปเป้ เรน่า ก็แทบจะไม่มีเวลาให้คิดเรื่องอื่นๆ แล้ว นี่อาจเป็นวิธีที่ทำให้ใจไม่ต้องฟุ้งซ่านคิดถึงเรื่องอื่นมากนัก บางคนอาจคิดว่าไร้สาระ แต่ก็นั่นแหละถ้ามันช่วยได้เพียงเล็กน้อยก็ถือว่าเป็นเรื่องดี เพราะอย่างที่ เปเป้ เรน่า ว่าเอาไว้ "รายละเอียดเล็กน้อย สามารถสร้างความแตกต่างใหญ่หลวงได้ในฟุตบอล" ส่วนใครกำลังหาเว็บไซด์ที่มีความแตกต่างจากที่อื่นล่ะก็ต้องนี่เลย MYSBOBET ติดต่อเลยที่ https://line.me/R/ti/p/@my-sb99 หรือ 08-0003-1188 / 08-0003-117 --------------------------------------------- เห็นก่อน อ่านก่อน !! กด "ติดตาม" และเลือก "เห็นโพสต์ก่อน (See First) " https://www.facebook.com/cheerball/ บทความดีๆ เรื่องราวกีฬาฟุตบอล เรานำเสนอให้คุณได้อ่านทุกวัน ---------------------------------------------

" ดีลวันสุดท้ายของเบอร์บาตอฟ "

ตลาดนักเตะหน้าร้อนที่เพิ่งจบลงไป แมนเชสเตอร์ ยูไนเต็ด เป็นสโมสรที่วิ่งวุ่นที่สุด ตกลงเซ็นแข้งใหม่เข้ามาเป็นทางการถึง 4 ราย ได้แก่ เอดินสัน คาวานี่, อเล็กซ์ เตลีส, ฟากุนโด้ เปยิสตรี และ อามัด ดิยัลโล่ ตราโอเร่ มองในแง่หนึ่ง มันคือการแสดงให้เห็นถึงความไม่มีประสิทธิภาพของทีมงานเจรจาของปีศาจแดง ในเมื่อนักเตะในกลุ่มนี้แทบไม่มีทีมไหนมาร่วมวงแย่งด้วยเลย แต่กว่าจะเซ็นกันได้ก็ต้องรอจนถึงแทบจะชั่วโมงสุดท้ายของตลาดนักเตะ ทั้งที่มันควรจะคุยกันจบไปตั้งนานแล้ว นักเตะจะได้รีบมาร่วมทีม ให้กุนซืออย่าง โซลชาร์ ได้ใช้งาน มีเวลาให้นักเตะปรับตัว แน่นอนว่าบางครั้งก็ช่วยไม่ได้ที่ดีลจะเกิดขึ้นเอาในชั่วโมงสุดท้ายของเดดไลน์ มันเป็นเพราะการเจรจาที่หนักหนาสาหัสอย่างแท้จริง หนึ่งในนั้นคือหน้าร้อนปี 2008 กับกรณีของ ดิมิทาร์ เบอร์บาตอฟ ภารกิจล่าตัว ดิมิทาร์ เบอร์บาตอฟ ของเซอร์ อเล็กซ์ เฟอร์กูสัน เริ่มต้นมานาน หลังจากเพิ่งพาทีมคว้าแชมป์พรีเมียร์ ลีก และแชมป์ยุโรปที่มอสโก นักเตะสไตล์ swag ทักษะสูง เหนือชั้น เป็นสิ่งที่ เฟอร์กี้ ชื่นชอบมาตลอด หลังจาก เอริค คันโตน่า เลิกเล่น กุนซือเลือดกลาสโกว์ ก็พยายามหาตัวแทนมาเสมอ เท็ดดี้ เชอริงแฮม อาจไม่ใช่สไตล์เหมือนเป๊ะ แต่ก็พอใกล้เคียงในฐานะกองหน้าเซนส์บอลดี จ่ายบอลเป็น จนมาถึง เปาโล ดิ คานิโอ ที่นักเตะเลือกมอบความภักดีกับเวสต์แฮม จริงๆ แมนฯ ยูไนเต็ด สนใจ เบอร์บาตอฟ ตั้งแต่เล่นให้ ไบเออร์ เลเวอร์คูเซ่น แต่เป็น สเปอร์ส ที่แสดงความสนใจจริงจังมากกว่าเขาเลยเลือกย้ายไปทีมไก่เดือยทอง เมื่อมีโอกาสอีกครั้ง แมนฯ ยูไนเต็ด เลยต้องการดึงตัวเขามาจาก สเปอร์ส แต่เป็นที่รู้กันว่าการเจรจากับ แดเนียล เลวี่ ไม่ใช่เรื่องง่าย อีกหนึ่งเหตุผลที่ เลวี่ ไม่พอใจปีศาจแดง เพราะการติดต่อเข้ามาขอซื้อเบอร์บาตอฟ ทำให้กองหน้ารายนี้ดูแข็งขืน แสดงทีท่าต้องการย้ายชัดเจน และผลงานของ สเปอร์ส ในช่วง 3 นัดแรกของฤดูกาลก็ไม่ดี ไม่ชนะใครเลยด้วย ช่วงนั้นสื่อตีข่าวว่าแมนฯ ยูไนเต็ด กำลังจะได้ตัว ดิมิทาร์ เบอร์บาตอฟ ภายในช่วงเวลาระยะสัปดาห์ แต่เรื่องก็ไม่จบเสียที จนกระทั่งเข้าสู่ช่วงสุดท้ายของตลาดนักเตะ หน้าร้อนปี 2008 เป็นช่วงเปลี่ยนผ่านสำคัญอีกหนึ่งช่วงของวงการฟุตบอลอังกฤษ นั่นคือช่วงที่กลุ่มทุน อาบู ดาบี กำลังเจรจาซื้อสโมสร แมนเชสเตอร์ ซิตี้ ในช่วงเวลาคาบเกี่ยวนั้น แมนฯ ซิตี้ ต้องการเซ็นสัญญานักเตะระดับบิ๊กเนม เพื่อเป็น statement ว่าพวกเขากำลังจะก้าวเข้าสู่การเป็นผู้เล่นรุ่นใหญ่ในวงการ แมนฯ ซิตี้ ติดต่อไปหาดาวดังมากมายทั่วยุโรป และ ดิมิทาร์ เบอร์บาตอฟ คือหนึ่งในนั้น หลังจากที่แมนฯ ยูไนเต็ด คุยกับ สเปอร์ส อยู่นานก็ยังตกลงกันไม่ได้ แมนฯ ซิตี้ ก็เข้ามาพร้อมข้อเสนอที่ดีกว่าในวันสุดท้ายของตลาดนักเตะพอดี ของแมนฯ ยูไนเต็ด อยู่ที่ 30.75 ล้านปอนด์ แต่ แมนฯ ซิตี้ ยอมจ่ายที่ 34 ล้านปอนด์ ซึ่ง แดเนียล เลวี่ ก็อนุมัติทันที ให้ เบอร์บาตอฟ กับเอเยนต์ขึ้นเครื่องบินไปลงแมนเชสเตอร์ เพื่อเจรจากับทีมเรือใบได้ เบอร์บาตอฟ อธิบายในภายหลังว่า เอเยนต์ของเขาบอกว่า แมนฯ ซิตี้ ติดต่อเข้ามาด้วย แต่ตัวเขาเองตั้งใจเพียงจะย้ายไปแมนเชสเตอร์ ยูไนเต็ด เท่านั้น "F..ck off" เขาบอกเอเยนต์เกี่ยวกับข้อเสนอจากแมนฯ ซิตี้ แน่นอนทางแคมป์ของแมนฯ ยูไนเต็ด พวกเขารู้ดีว่า แมนฯ ซิตี้ เองกำลังเดินเกมเช่นกัน สิ่งที่พวกเขาทำได้ดีที่สุดคือการไม่ยอมให้มันจบแบบนี้แน่ เฟอร์กี้ กัดฟันกรอด โดยเฉพาะเมื่อคู่แข่งเป็น แมนฯ ซิตี้ ทีมที่เขาเคยบอกว่าเป็น Noisy neighbour เพื่อนบ้านผู้น่ารำคาญ เซอร์ อเล็กซ์ เฟอร์กูสัน ลงทุนเดินทางไปรอรับ ดิมิทาร์ เบอร์บาตอฟ ถึงเครื่องบิน เมื่อกองหน้าชาวบัลแกเรียน เดินลงจากเครื่องก็ตะลึงที่ได้เห็น เฟอร์กี้ มารอรับอยู่แล้ว นั่นคือการปิดทางไม่ให้ แมนฯ ซิตี้ สามารถเจรจากับตัวนักเตะได้ และเมื่อสเปอร์ส รู้เรื่องพวกเขาก็โมโหแมนฯ ยูไนเต็ด มากและอาจสามารถฟ้องร้องเรื่องนี้กับทางพรีเมียร์ ลีก ได้เลย ทว่า แดเนียล เลวี่ รู้ดี ตัวนักเตะเองไม่อยากย้ายไปแมนฯ ซิตี้ อยู่แล้ว หากฝืนไป เบอร์บาตอฟ ที่หัวรั้นก็อาจไม่ยอมเซ็นสัญญา แกรี่ คุ้ก ซีอีโอ ของแมนฯ ซิตี้ ตอนนั้นยอมรับว่าการที่ เฟอร์กี้ ปาดหน้าไปรับนักเตะถึงสนามบินคือจุดเปลี่ยน โดยเขาเชื่อว่าหาก ซิตี้ ได้ตัว เบอร์บาตอฟ จะสามารถกล่อมให้นักเตะเซ็นกับ แมนฯ ซิตี้ ได้แน่นอน ในที่สุด เดวิด กิลล์ ก็ติดต่อโน้มน้าวจน แดเนียล เลวี่ ยอมอ่อนข้อ และรับข้อเสนอ 30.75 ล้านปอนด์ ของแมนเชสเตอร์ ยูไนเต็ด ในที่สุด โดยทางแมนฯ ยูไนเต็ด ก็ตกลงที่จะปล่อยกองหน้าดาวรุ่งอย่าง เฟรเซอร์ แคมป์เบลล์ ให้ สเปอร์ส ไปใช้งาน 1 ฤดูกาลด้วย แม้จะได้ค่าตัวที่น้อยกว่าหน่อยแต่เรื่องทุกอย่างก็จบลงด้วยดี นี่อาจเป็นสิ่งที่ เลวี่ อาจไม่พอใจที่สุด แต่ก็เป็นทางออกที่โอเคแล้ว ณ ตอนนั้น และใครกำลังหาเว็บไซด์ที่โอเคที่สุดอยู่ล่ะก็ต้องนี่เลยกับ Sbobet777 ติดต่อเลยที่ https://line.me/R/ti/p/@777SBTZ หรือ 08-44-9990 77, 88 , 99 --------------------------------------------- เห็นก่อน อ่านก่อน !! กด "ติดตาม" และเลือก "เห็นโพสต์ก่อน (See First) " https://www.facebook.com/cheerball/ บทความดีๆ เรื่องราวกีฬาฟุตบอล เรานำเสนอให้คุณได้อ่านทุกวัน ---------------------------------------------

" ประเดิมด้วยแฮททริก "

ในช่วงนี้ของเมื่อ 16 ปีก่อน เวย์น รูนี่ย์ ประเดิมสนามให้กับ แมนเชสเตอร์ ยูไนเต็ด ด้วยการทำแฮททริกใส่เฟเนร์บาห์เช่ ในศึก ยูฟ่า แชมเปี้ยนส์ ลีก รอบแบ่งกลุ่ม รูนี่ย์ ย้ายมาจากเอฟเวอร์ตัน หลังจบยูโร 2004 แต่ต้องใช้เวลาสักพักในการฟื้นสภาพร่างกายหลังเจ็บมาจากยูโร แฟนผีเฝ้ารอการลงสนามนัดแรกของเด็กหนุ่มวัย 18 ปีในตอนนั้นอย่างใจจดใจจ่อ ภาพของ รูนี่ย์ ที่สวมเสื้อแข่งสีแดงของแมนฯ ยูไนเต็ด พร้อมฉีกคอเสื้อ กลายเป็นไวรั่ลในช่วงนั้น ตอนที่ยังไม่มีโซเชียลมีเดีย แต่ผ่านการถ่ายทอดสด และภาพจากหนังสือพิมพ์ แฟนบอลจำนวนไม่น้อยที่ทำตามด้วยการฉีกคอเสื้อแข่งสีแดงของแมนฯ ยูไนเต็ด ที่พวกเขาเพิ่งถอยมาจากเมกะสโตร์ เปิดตัวแบบนี้ เรียกว่าเป็นการตอกย้ำถึงคุณภาพของเด็กหนุ่มมหัศจรรย์จนค่าตัวเฉียด 30 ล้านปอนด์ดูคุ้มค่าทันทีตั้งแต่เกมแรก จริงๆ แล้ว รูนี่ย์ ไม่ใช่นักเตะคนแรกที่ลงเล่น ยูฟ่า แชมเปี้ยนส์ ลีก นัดแรกแล้วทำแฮททริกได้ในทันที ยังมี มาร์โก แวน บาสเท่น กับเอซี มิลาน (ยิง4 ลูก), ฟาอุสติโน่ อัสปริย่า กับนิวคาสเซิ่ล, วินเชนโซ่ ยากวินต้า กับอูดิเนเซ่ จนมาถึง เออร์ลิ่ง เบราท์ ฮาลันด์ กับ เร้ดบุลล์ ซัลซบวร์ก ล่าสุด รวมทั้งสิ้น 9 รายด้วยกัน อย่างไรก็ดี ส่วนมากเป็นนักเตะที่ผ่านเกมฟุตบอลอาชีพมาในระดับหนึ่งแล้ว เมื่อมองไปที่ รูนี่ย์ ขณะนั้นเขาเพิ่งลงเล่นเกมระดับยุโรปนัดแรก และอายุเพิ่ง 18 ปี 340 วัน จึงเป็นความน่าทึ่งแบบสุดๆ (สถิตินักเตะอายุน้อยสุดที่ทำแฮททริกได้ใน ชปล. คือ ราอูล กอนซาเลซ ด้วยอายุ 18 ปี 114 วัน เมื่อปี 1995) ในวงการฟุตบอล มีนักเตะอายุน้อยหลายคนมากที่สร้างชื่อได้แทบจะทันทีที่ได้ลงเล่นกับทีมชุดใหญ่ เปรี้ยงปร้างระดับกดแฮททริกกันเลย แต่ไม่ได้ทุกคนเสมอไปที่จะใช้ผลงานนัดนั้นเป็นรากฐานที่แน่นหน้าเพื่อก้าวต่อไปบนเส้นทางอาชีพ เจอร์เมน เพนแนนท์ คือหนึ่งในนั้น เพนแนนท์ ถือเป็นเด็กมหัศจรรย์ อาร์เซน่อล ยอมทุ่มเงินซื้อเด็กคนนี้มาจาก น็อตต์ส เคาน์ตี้ มาด้วยค่าตัวถึง 2 ล้านปอนด์ ขณะที่ เพนแนนท์ อายุเพียง 15 ปีเท่านั้น ถือเป็นสถิติสูงสุดสำหรับเด็กอายุเพิ่งทำบัตรประชาชน โอกาสลงเล่นเกมแรกของ เพนแนนท์ เกิดขึ้นใน ลีก คัพ กับมิดเดิลสโบรช์ เมื่อปลายปี 1999 ขณะอายุแค่ 16 ปี 319 วัน ตอนนั้นเป็นสถิติอายุน้อยสุดที่ลงเล่นให้สโมสร (โดน เชส และ แจ็ค วิลเชียร์ ทำลายภายหลัง) อย่างไรก็ตาม นัดแรกในเกมลีกของเขา ต้องรอจากนั้นอีกถึง 2 ปีครึ่ง ในเกมเจอกับ เวสต์แฮม เมื่อต้นฤดูกาล 2002/03 แต่ก็เป็นแค่ตัวสำรองลงเล่นไม่กี่นาที กระทั่งวันที่ 7 พฤษภาคม 2003 ปลายฤดูกาลที่อาร์เซน่อล เสียแชมป์ให้กับ แมนฯ ยูไนเต็ด แน่นอนแล้ว อาร์แซน เวนเกอร์ ก็ส่งนักเตะสำรองและดาวรุ่งลงเล่นหลายคน ในเกมกับเซาธ์แฮมป์ตัน นั่นคือเกมแรกที่ เจอร์เมน เพนแนนท์ ได้ออกสตาร์ทเป็นตัวจริงให้กับอาร์เซน่อล ในเกมลีก เขาทำผลงานสุดยอดด้วยการกดแฮททริกในชัยชนะ 6-1 (อีก 3 ประตูได้มาจาก โรแบร์ ปีแรส) สุดท้ายมันกลายเป็นว่า 3 ประตูนั้น กลายเป็นเพียง 3 ประตูเท่านั้นที่เขาทำได้ในสีเสื้ออาร์เซน่อล ด้วยปัญหาส่วนตัวมากมาย เพนแนนท์ แทบไม่ได้ลงเล่นให้อาร์เซน่อลอีก เขาโดนปล่อยยืมกับวัตฟอร์ด และลีดส์ ยูไนเต็ด ก่อนโดนปล่อยตัวถาวรไปให้กับ เบอร์มิงแฮม ในปี 2004 เจอร์เมน เพนแนนท์ ทำแฮททริกใส่เซาธ์แฮมป์ตันได้ในเกมแรกที่ลงตัวจริงให้กับอาร์เซน่อล แต่ไม่สามารถรักษาผลงานและความมุ่งมั่นในเส้นทางอาชีพเอาไว้ได้อย่างที่ควรจะเป็น ในทางตรงข้าม ย้อนไป 15 ปีก่อนหน้านั้น มีนักเตะดาวรุ่งอีกคนที่ทำแฮททริกได้ในเกมแรกที่ลงตัวจริงในศึกระหว่างสองทีมนี้ แต่สลับฝั่งกัน ศึกดิวิชั่น 1 ก่อนเปลี่ยนมาเป็นพรีเมียร์ ลีก ในฤดูกาล 1987/88 ช่วงท้ายของฤดูกาลนั้น อาร์เซน่อล ของ จอร์จ เกรแฮม กำลังมีผลงานที่ดี พวกเขาไม่แพ้ใครมา 8 ปีแล้ว ก่อนเดินทางไปเยือน เดอะ เดลล์ ของทีมนักบุญ เมื่อเดือนเมษายน 1988 เซาธ์แฮมป์ตัน เป็นเพียงทีมครึ่งตารางค่อนไปทางล่าง แม้ว่า อาร์เซน่อล เกมนั้นจะขาดสองกองหลังคือ โทนี่ อดัมส์ และ เดวิด โอเลียรี่ แต่พวกเขาก็เบาใจ เพราะเจ้าถิ่นเองก็ขาดกองหน้าตัวทีเด็ดอย่าง แดนนี่ วัลเลซ คริส นิโคลล์ กุนซือของเซาธ์แฮมป์ตัน ตัดสินใจส่งหัวหอกดาวรุ่งวัย 17 ปี 240 วันลงสนามเป็นตัวจริงแทนที่การขาดหายไปของ วัลเลซ เด็กคนนี้ เป็นชาวจอร์ดี้ ถูกค้นพบโดย แจ็ค ฮิกซั่น แมวมองของสโมสร ตอนที่เด็กคนนี้อายุเพียง 13 ปี เล่นอยู่กับทีม วอลล์เซนด์ บอยส์ คลับ สโมสรฟุตบอลเยาวชนชื่อดังของนิวคาสเซิ่ล ที่ผลิตนักเตะชื่อดังออกมามากมาย เซาธ์แฮมป์ตัน จัดการเซ็นเด็กคนนี้มาอยู่ในอคาเดมี่ของตัวเองในอีก 2 ปีต่อมา และผลงานในทีมเยาวชนของเขาก็ยอดเยี่ยมเกินบรรยาย โดยเฉพาะคุณสมบัติการเป็นศูนย์หน้าชั้นดี เขายิงประตูเป็นกอบเป็นกำ ก่อนหน้าเกมนี้ 1 เดือน เขาได้สัมผัสเกมของทีมชุดใหญ่มาแล้ว เกมที่เซาธ์แฮมป์ตันเจอกับเชลซี แต่ก็เป็นเพียงตัวสำรองไม่กี่นาที จนมาถึงเกมกับอาร์เซน่อล ซึ่งเป็นช่วงที่ทีมขาดกองหน้าอาชีพพอดี เด็กวัย 17 ปีที่ชื่อ อลัน เชียเรอร์ เลยได้ประเดิมสนามเป็นตัวจริงแบบเต็มตัว เพียง 5 นาทีในเกมที่ เดอะ เดลล์ หนุ่มน้อย เชียเรอร์ ก็เบิกสกอร์แรกของเกม เมื่อโฉบมาโหม่งกดลงพื้นหน้าปากประตูเข้าไป พร้อมกับฉลองด้วยท่าดีใจอันเป็นเอกลักษณ์ซึ่งเราจะเห็นเขาทำมาตลอดกว่า 20 ปีหลังจากนั้น ด้วยการยกมือขวาขึ้นสูงและวิ่งไปรอบๆ เควิน บอนด์ ทำเข้าประตูตัวเองตีเสมอให้อาร์เซน่อล 1-1 ในนาทีที่ 10 แต่อีก 10 นาทีต่อมา จากลูกเตะมุมทางซ้าย อลัน เชียเรอร์ ก็โหม่งประตูที่สองของตัวเองให้เจ้าถิ่นออกนำอีกครั้ง 2-1 มาร์ค เบลค ทำประตูให้เซาธ์แฮมป์ตันนำห่าง 3-1 ก่อนหมดครึ่งแรก และ จอร์จ เกรแฮม ก็ระเบิดลงใส่ลูกทีมของตัวเองตอนพักครึ่ง ทว่ามันก็ไม่ได้ช่วยให้อะไรดีขึ้นเพราะลงมาเตะครึ่งหลังแค่ 4 นาที จากบอลเปิดสุดเส้นฝั่งขวาเข้ามาหน้าปากประตู เด็กวัย 17 ที่ชื่อ เชียเรอร์ ก็วอลเล่ย์ไปชนคาน ก่อนลุกขึ้นมาซ้ำลูกยิงของตัวเองเป็นประตู 4-1 ให้กับทีม และทำแฮททริกให้ตัวเองได้สำเร็จ ท้ายเกม พอล เดวิส ตีตื้นให้อาร์เซน่อลขยับมาเป็น 2-4 แต่ก็ได้แค่นั้น จบเกม เซาธ์แฮมป์ตันเอาชนะไปได้ 4-2 ขณะที่ จอร์จ เกรแฮม แทบไม่ได้ให้เครดิตกองหน้าดาวรุ่งรายนี้เลย โดยมองว่าลูกทีมของตัวเองเล่นได้แย่เองมากกว่า แต่คริส นิโคลล์ กุนซือของทีมนักบุญ เลือกทำในสิ่งที่ถูกต้อง "เขาเฝ้ารอโอกาสของตัวเองมานานและแสดงผลงานยอดเยี่ยม แต่จุดสำคัญคือเขาต้องไม่เหลิง เมื่อความสำเร็จมาไว อันตรายก็คือเด็กๆ มักไม่ตระหนักว่ามีแค่การทำงานหนักเท่านั้นที่จะช่วยให้มันดำเนินต่อไปได้" หลังเกมนั้น เด็กหนุ่มวัย 17 อย่าง อลัน ก็ต้องกลับไปทำหน้าที่เหมือนกับนักเตะทีมเยาวชน นั่นคือทำความสะอาดรองเท้าให้กับพวกนักเตะทีมชุดใหญ่ แม้ว่าจะทำแฮททริกใส่อาร์เซน่อลได้ในการลงเล่นเกมชุดใหญ่แบบเต็มเกมได้ในนัดแรก แต่เขาก็เป็นเพียงดาวรุ่งที่รับค่าแรงนักเตะอคาเดมี่คือสัปดาห์ละ 35 ปอนด์เท่านั้น ก่อนที่ อลัน เชียเรอร์ จะค่อยๆ กลับไปไต่ขึ้นมาจากบันไดขั้นแรกอีกครั้งตามระบบ และกลายมาเป็นตัวหลักให้กับทีมในอีก 2 ปีให้หลัง ซึ่งจากนั้นเป็นต้นมา ก็ไม่มีใครไม่รู้จัก อลัน เชียเรอร์ อีกเลย ได้รับรู้เรื่องราวดีดีที่คุณอาจไม่เคยรู้มาก่อนกันแล้ว ใครอยู่บ้านเบื่อๆไม่มีอะไรทำ ให้ MYSBOBET ช่วยคุณสิครับ รับรองว่าคุณลืมไม่ลงแน่นอน ที่นี้มีความสนุกพร้อมให้คุณเริ่มต้นแบบไม่ต้องรอตลอด 24 ชั่วโมง ติดต่อเลยที่ https://line.me/R/ti/p/@my-sb99 หรือ 08-0003-1188 / 08-0003-117 --------------------------------------------- เห็นก่อน อ่านก่อน !! กด "ติดตาม" และเลือก "เห็นโพสต์ก่อน (See First) " https://www.facebook.com/cheerball/ บทความดีๆ เรื่องราวกีฬาฟุตบอล เรานำเสนอให้คุณได้อ่านทุกวัน ---------------------------------------------

" รวมพลคนสกอร์สูง "

ครั้งแรกในประวัติศาสตร์ที่ แมนเชสเตอร์ กับ ลิเวอร์พูล โดนยิง 6 ประตูขึ้นไปในวันเดียวกัน และเป็นครั้งแรกในรอบ 57 ปีที่ลิเวอร์พูล โดนยิงถึง 7 ประตูในเกมลีก เหตุการณ์บ้าๆ บอๆ ในโลกฟุตบอลเกิดขึ้นได้ แต่ผลการแข่งขันเมื่อคืนวันอาทิตย์ที่ 4 ตุลาคมที่ผ่านมาก็ถือว่าเกินเบอร์ไปมาก แมนฯ ยูไนเต็ด แพ้คาบ้านต่อ ท็อตแน่ม ฮ็อตสเปอร์ 1-6 ลิเวอร์พูล ออกไปเยือนแพ้ แอสตัน วิลล่า 2-7 นอกจากมันจะเป็นความพ่ายแพ้ด้วยสกอร์ขาดลอยแล้ว เมื่อมาดูสกอร์รวมถือว่ามโหฬารสุดๆ แต่สกอร์รวมที่ว่านี้ก็ยังไม่ถือเป็นสถิติของพรีเมียร์ ลีก เพราะมันเคยบันทึกเอาไว้ว่า มีถึง 20 เกมเลยทีเดียวที่ยิงรวมกันถึง 9 ลูก มีถึง 5 เกมที่ยิงรวมถึง 10 ประตู และสถิติสูงสุดมี 1 เกม นั่นคือยิงรวมกันถึง 11 ประตู เรามาลองไล่ดูกันดีกว่าว่ามีเกมไหนบ้างที่ยิงกันถล่มทะลายขนาดนี้ - สถิติสูงสุดยิงรวม 11 ประตู 29 กันยายน พอร์ทสมัธ ชนะ เรดดิ้ง ไป 7-4 -ยิงรวม 10 ประตู มีทั้งหมด 5 นัด 29 ธันวาคม 2007 สเปอร์ส ชนะ เรดดิ้ง 6-4 22 พฤศจิกายน 2009 สเปอร์ส ชนะ วีแกน 9-1 28 สิงหาคม 2011 แมนฯ ยูไนเต็ด ชนะ อาร์เซน่อล 8-2 29 ธันวาคม 2012 อาร์เซน่อล ชนะ นิวคาสเซิ่ล 7-3 19 พฤษภาคม 2013 เวสต์บรอมวิช เสมอ แมนฯ ยูไนเต็ด 5-5 เมื่อไล่ดูรายชื่อทีมที่มีเอี่ยวกับการทำสถิติ ก็ไม่น่าแปลกใจ เพราะทีมอย่าง สเปอร์ส, อาร์เซน่อล และแมนฯ ยูไนเต็ด (สมัยก่อน) ขึ้นชื่อเรื่องเป็นทีมเล่นสนุก สร้างเกมรุกสนุกสนานอยู่แล้ว และก็มีบางครั้งที่จะโดนคู่แข่งยิงเอาหลายตุงเหมือนกัน ในเกมที่สกอร์ "โอเวอร์" กระจุยกระจายแบบนี้ มีนักเตะหลายคนที่มีเอี่ยว มีชื่อบนสกอร์บอร์ด หลายนัดเลยทีเดียว โรบิน ฟาน เพอร์ซี่ คือคนแรกที่ต้องพูดถึง ในเกมที่ อาร์เซน่อล ออกไปโดน แมนฯ ยูไนเต็ด ขยี้ 8-2 เขาเป็นกัปตันทีมอาร์เซน่อล และทำประตูให้ทีมได้ 1 ประตู แต่ลงท้ายด้วยการเป็นฝ่ายพ่ายแพ้ ส่วนในเกมที่ แมนฯ ยูไนเต็ด เสมอกับ เวสต์บรอมวิช อัลเบี้ยน 5-5 ซึ่งถือเป็นเกมทิ้งทวน เกมสุดท้ายในการคุมทีมอย่างเป็นทางการของเซอร์ อเล็กซ์ เฟอร์กูสัน นัดนั้น RVP กลายเป็นผู้เล่นของแมนฯ ยูไนเต็ดแล้ว และเขาก็ยิงใส่ แบ็กกี้ส์ได้ 1 ตุง เจอร์เมน เดโฟ ก็เป็นอีกรายที่มีชื่อบนสกอร์บอร์ดในเกมที่ยิงกันแหลกลาญแบบนี้ ย้อนไปในเกมเมื่อวันที่ 13 พฤศจิกายน 2004 ขณะนั้น เดโฟ เพิ่งย้ายจากเวสต์แฮม มาอยู่กับ สเปอร์ส ใหม่ๆ เขาทำได้ 1 ประตู ในเกมที่ สเปอร์ส แพ้คาบ้านต่อ อาร์เซน่อล 4-5 ยิงรวมกัน 9 ประตู วันที่ 29 ธันวาคม 2007 สเปอร์ส อัด เรดดิ้่ง 6-4 สกอร์รวม 10 ประตู เจอร์เมน เดโฟ ก็ทำได้ 1 ประตู (เกมนี้ ดิมิทาร์ เบอร์บาตอฟ ยิง 4 ประตู) นอกจากนั้น เดโฟ ยังกลายเป็นนักเตะคนที่ 3 ในประวัติศาสตร์พรีเมียร์ ลีก ที่ทำได้ 5 ประตูในเกมเดียวต่อจาก แอนดี้ โคล และ อลัน เชียเรอร์ ในเกมเมื่อ 22 พฤศจิกายน 2009 นัดที่ สเปอร์ส ขยี้ วีแกน 9-1 พูดถึง เรดดิ้ง ก็ถือเป็นทีม"เหยื่อ" ของเกมยิงระห่ำแบบนี้ สถิติสูงสุดที่ยิงรวมกัน 11 ประตูนั่น พอร์ทสมัธ ถล่มพวกเขาไป 7-4 รวมถึงเกมที่ โดน สเปอร์ส สอยอีก 6-4 ภายในเวลาห่างกัน 3 เดือนตอนปี 2007 มีนักเตะคนหนึ่งของพวกเขาที่มีสกอร์ทั้ง 2 เกม ก็คือ เดฟ คิตสัน หัวหอกผมแดง นิโก้ ครานชาร์ เป็นอีกคนที่อยู่ในข่ายพัวพันกับเกมเหล่านี้ อดีตมิดฟิลด์ทีมชาติโครเอเชีย ทำ 1 ประตู ในฐานะนักเตะพอร์ทสมัธ ในเกมชนะ เรดดิ้ง 7-4 ส่วนในเกมที่ สเปอร์ส อัด วีแกน 9-1 เขาก็ทำ 1 ประตูในฐานะนักเตะไก่เดือยทอง โรเมลู ลูกากู ที่กำลังเข้าฟอร์มอยู่กับ อินเตอร์ มิลาน ในเวลานี้ก็ไม่ธรรมดา ต้องบอกว่าช่วงแรกที่ย้ายจากเบลเยี่ยมมาอยู่กับเชลซี เขาไม่ได้โอกาสลงเล่นทีมชุดใหญ่ เพราะโดนปล่อยยืมตลอดเวลา "บิ๊กรอม" ทำแฮททริกให้กับ เวสต์บรอม นัดที่เสมอกับ แมนฯ ยูไนเต็ด 5-5 เมื่อปี 2013 จากนั้นเมื่อย้ายมาเป็นนักเตะเอฟเวอร์ตัน ก็ร้อนแรงต่อเนื่อง วันที่ 4 กุมภาพันธ์ 2017 เขากดคนเดียว 4 ประตู ให้ เอฟเวอร์ตัน ถล่ม บอร์นมัธ 6-3 ธีโอ วัลค็อตต์ ก็ผ่านประสบการณ์ทั้งร้ายทั้งดีในเกมมหากาฬแบบนี้ถึง 3 หนด้วยกัน เริ่มจากทำ 1 ประตู ในเกมที่อาร์เซน่อล โดนแมนฯ ยูไนเต็ด อัด 8-2 เมื่อปี 2011 จากนั้น 29 ธันวาคม 2012 เป็นฝ่ายทำคนอื่นบ้าง เกมนี้เขาทำแฮททริกให้อาร์เซน่อล ถล่ม นิวคาสเซิ่ล 7-3 ก่อนที่จะโดนกรรมติดจรวดอีกทั้งในอีก 1 ปีให้หลัง แม้ว่า วัลค็อตต์ จะยิงได้ถึง 2 ประตู แต่ก็ช่วยอาร์เซน่อลไม่ไหว ในเกมนั้น ทีมปืนใหญ่ออกไปโดน แมนฯ ซิตี้ ทุบถึง 6-3 ส่วนในฤดูกาลที่ใกล้ๆ นี่ เจมี่ วาร์ดี้ คือพระเอกของงาน เพราะดาวยิงความเร็วสูงของ เลสเตอร์ ยิงคนเดียว 2 ประตู ในเกมสุดมันที่ เลสเตอร์ แพ้สเปอร์ส 4-5 เมื่อเดือนพฤษภาคม 2018 ก่อนที่ในเดือนตุลาคม 2019 เกมประวัติศาสตร์ที่ เลสเตอร์ ฆาตกรรมโหดใส่เซาธ์แฮมป์ตัน 9-0 วาร์ดี้ ทำแฮททริกได้สำเร็จ ส่วนชื่อที่มีเอี่ยวเยอะที่สุดจริงๆ คือชื่อสกุลว่า "โคล" เริ่มจาก "แอนดี้ โคล" ที่ทำคนเดียว 5 ประตูให้แมนฯ ยูไนเต็ด ขยี้ อิปสวิช 9-0 เมื่อ 4 มีนาคม 1995 ถัดมาอีก 4 ปี เขาก็ทำ 2 ประตู ช่วยปีศาจแดงอัดเจ้าป่า น็อตติงแฮม ฟอเรสต์ 8-1 ในเกมที่ โอเล่ กุนนาร์ โซลชาร์ ใช้เวลา 20 นาทีในฐานะตัวสำรองกด 4 ประตู โคล ต่อมาคือ "โจ โคล" เมื่อเดือนกุมภาพันธ์ปี 2000 โจโคล ทำ 1 ตุง ในเกมที่ เวสต์แฮมแซงชนะ แบรดฟอร์ด สุดระทึก 5-4 ส่วน โคล สุดท้ายคือ "แอชลี่ย์ โคล" แบ็กซ้ายที่ร้อยวันพันปีไม่ค่อยมีชื่อทำประตู ก็ยังยิงได้ ในเกมที่เชลซี ทุบ ซันเดอร์แลนด์ 7-2 เมื่อเดือนมกราคม 2010 ส่วนใครกำลังหาเว็บไซด์ที่เต็มไปด้วยความเร้าใจล่ะก็ต้องมาที่นี่เลยกับ MYSBOBET ติดต่อเลยที่ https://line.me/R/ti/p/@my-sb99 หรือ 08-0003-1188 / 08-0003-117 --------------------------------------------- เห็นก่อน อ่านก่อน !! กด "ติดตาม" และเลือก "เห็นโพสต์ก่อน (See First) " https://www.facebook.com/cheerball/ บทความดีๆ เรื่องราวกีฬาฟุตบอล เรานำเสนอให้คุณได้อ่านทุกวัน ---------------------------------------------

" ถ่มน้ำลายให้โลกจำ "

"ถ้าผมถ่มน้ำลายพวกเขาคงเอาน้ำลายผมไปใส่กรอบให้มันกลายเป็นศิลปะชั้นยอด" ปาโบล ปิกัสโซ่ ยอดศิลปินเอกชาวสเปน เคยกล่าวเอาไว้แบบนี้ แต่โดยปกติแล้ว การถ่มถุยน้ำลายคือเรื่องสกปรก การที่ใครจะถ่มน้ำลายใส่ใครถือเป็นการลบหลู่ หยามเกียรติกันอย่างที่สุด มักเกิดจากความขัดแย้งขั้นรุนแรง และถือว่าผิดมารยาทชนิดที่ให้อภัยกันได้ยาก นี่เป็นเรื่องระหว่าง รูดี้ โฟลเลอร์ และ แฟรงค์ ไรจ์การ์ด ความเป็นอริระหว่าง เยอรมัน กับ ฮอลแลนด์ มีรากฐานมาจากสงครามโลกครั้งที่ 2 แต่ในภายหลังมันได้ลุกลามมายังสนามฟุตบอลด้วย เพราะนี่คือสองยอดทีมที่ขับเคี่ยวกันมาเสมอ ฟุตบอลโลก 1974 นัดชิงชนะเลิศ เยอรมันตะวันตกแซงชนะฮอลแลนด์ 2-1 ถัดมาอีก 4 ปี เสมอกันไป 2-2 และใน ยูโร 1980 เยอรมันก็ย้ำแค้นได้อีกรอบ ในชัยชนะ 3-2 อีก 8 ปีต่อมากว่าที่ ฮอลแลนด์ จะเอาคืนได้สาสม เมื่อ มาร์โค แวน บาสเท่น ทำประตูท้ายเกมให้ทีมกังหันสีส้มเอาชนะเยอรมัน 2-1 ได้ผ่านเข้าไปชิงชนะเลิศ และคว้าแชมป์ ยูโร 1988 มาครองได้สำเร็จ จากนั้นอีก 2 ปี หนึ่งในฟุตบอลโลกครั้งที่คลาสสิกที่สุดก็ระเบิดศึกขึ้น นั่นคือ อิตาเลีย 1990 ในรอบ 16 ทีมสุดท้าย คู่ปรับคู่นี้ก็มาดวลกันจนได้ ในเกมที่ แฟรงค์ ไรจ์การ์ด ถูกสั่งให้ตามประกบ เยอร์เก้น คลินส์มันน์ หอกตัวอันตรายของเยอรมัน ในวันที่ ไรจ์การ์ด อารมณ์พลุ่งพล่านสุดๆ ในนาทีที่ 20 บริเวณทางปีกซ้าย คลินส์มันน์ กับ รูดี้ โฟลเลอร์ เล่นใกล้ๆ กัน โฟลเลอร์ ได้บอลพยายามลากหลบแต่โดน ไรจ์การ์ด พุ่งเสียบสกัดข้อเท้า ผู้ตัดสิน ฮวน การ์ลอส ลูสเตา ชาวอาร์เจนติน่า แจกใบเหลืองให้ ไรจ์การ์ด ทันที การโดนใบเหลืองนี้ เท่ากับว่าหาก ฮอลแลนด์ผ่านเข้ารอบได้ เขาจะชวดลงเล่นในรอบต่อไป ระหว่างที่ ไรจ์การ์ด วิ่งกลับไปยังแดนตัวเองเพื่อตั้งรับลูกฟรีคิกของเยอรมัน เขาวิ่งผ่านหลัง โฟลเลอร์ แล้วจังหวะนั้นก็ถุยน้ำลายใส่ผมของหัวหอกเยอรมัน โฟลเลอร์ รู้สึกทันทีเลยหันมาโวย มีปากมีเสียงกันจน คลินส์มันน์ ต้องเข้ามาห้ามทัพ สมัยนั้นนักเตะตัวหลักของทั้งสองชาติเล่นอยู่ในอิตาลีด้วยกัน คลินส์มันน์ เล่นอยู่กับ อินเตอร์, ไรจ์การ์ด เล่นอยู่กับ เอซี มิลาน ส่วน โฟลเลอร์ เองก็เล่นให้โรม่า และเกมนี้เตะที่ ซาน ชิโร่ ด้วย โฟลเลอร์ พยายามเข้าไปฟ้องกรรมการ พร้อมหันหัวให้ดูว่าเขาโดนถ่มน้ำลายใส่ แต่ผู้ตัดสินไม่ฟังเสียง แจกใบเหลืองให้โฟลเลอร์ไปด้วย และจากลูกฟรีคิกที่ อันเดรียส เบรห์เม่ สาดเข้าเขตโทษ บอลมาตกในกรอบ 6 หลา โฟลเลอร์ เป็นคนที่โฉบเข้าหาบอลพร้อมกับ ฮัน ฟาน บรอยเคเล่น นายด่านดัตช์ "เจ้าเป็ดน้อย" พยายามเบี่ยงตัวหลบ แต่เมื่อลงมานอนบนพื้น เขาทำท่ากุมไปที่ข้อเท้า ทำนองว่าเขาโดนปะทะจาก ฟาน บรอยเคเล่น ไรจ์การ์ด ที่อยู่ตรงนั้นพอดีเลยเดือดขึ้นมาอีกรอบ เขาเดินเข้าไปหา โฟลเลอร์ ที่นอนอยู่พร้อมหยิกหู ดึงให้ โฟลเลอร์ ลุกขึ้นมาเร็วๆ จนต่างก็ลุกขึ้นมามีปากเสียงกัน ในที่สุดผู้ตัดสินเดินมาแจกใบแดงให้กับทั้ง ไรจ์การ์ด และ โฟลเลอร์ ทั้งคู่ผิดหวังที่ต้องโดนไล่ออกจากสนาม ขณะที่ ไรจ์การ์ด เดินผ่านมาด้านหลังเขาก็ถ่มน้ำลายใส่ โฟลเลอร์ เป็นครั้งที่ 2 จากนั้น ไรจ์การ์ด วิ่งเหยาะๆ ออกจากสนามไปทันที โฟลเลอร์ รู้ก็เดินตาม ออกไปทำท่าจะเอาเรื่องแต่เหมือนสงบใจได้ เลยทำแค่ค่อยๆ วิ่งผ่านเข้าห้องแต่งตัวไปก่อน เกมนั้น เยอรมันตะวันตกเป็นฝ่ายย้ำแค้น 2-1 และในที่สุดพวกเขาก็ไปถึงขั้นคว้าแชมป์โลกในคราวนั้น สื่อเยอรมัน ตั้งฉายาให้ ไรจ์การ์ด ว่า "ไอ้ลามา" ก็คือตัวลามา ที่ในเมืองไทยอิมพอร์ทเข้ามาเลี้่ยงตามฟาร์มหรือตามรีสอร์ท เพราะตัวลามา เป็นสัตว์ที่ชอบพ่นน้ำลาย ในภายหลัง แฟรงค์ ไรจ์การ์ด ออกมาขอโทษกับสิ่งที่เขาทำลงไป และ รูดี้ โฟลเลอร์ เคยให้สัมภาษณ์กับโฟร์โฟร์ทู ว่าหลังจากนั้นอีก 2-3 เดือน ไรจ์การ์ด ก็มาขอโทษกับเขาโดยตรง เรื่องนี้ จบอย่างแฮปปี้เอ็นดิ้ง ในปี 1996 เมื่อมีบริษัทเนย ในเยอรมันชื่อ Echte Butter มีไอเดียที่จะโฆษณาขายเนยของพวกเขา เลยติดต่อไปยังทั้ง โฟลเลอร์ และ ไรจ์การ์ด ให้มาเข้าฉากโฆษณาด้วยกัน โฟลเลอร์ บอกว่า เขาตอบตกลงเพราะทุกฝ่ายตกลงกันแล้วว่าค่าตัวของทั้งเขา และ ไรจ์การ์ด จะถูกนำไปมอบให้กับการกุศล โฆษณานี้ ถ่ายในตอนเช้าของฤดูใบไม้ผลิ ทั้งคู่อยู่ในชุดคลุมนอน ออกมานั่งทานอาหารเช้าในสวน และแบ่งเนยทาขนมปังให้กัน โดยมีม็อตโต้คือ Everthing in Butter again หรือทุกอย่างอยู่ในเนยอีกครั้ง เป็นสุภาษิต ที่แปลว่า ทุกอย่างกลับมาดีอีกครั้ง หลังจากแขวนสตั๊ด ต่างฝ่ายต่างก็ฝังความเกลียดชังและเหตุการณ์ดังกล่าวไว้เบื้องหลัง แฟรงค์ ไรจ์การ์ด ผันตัวมาเป็นเทรนเนอร์ มีส่วนในการปูรากฐานสู่ความสำเร็จของบาร์เซโลน่ายุคใหม่ พาทีมคว้า ชปล. ได้สำเร็จในปี 2006 โดยเป็นคนให้โอกาส ลีโอเนล เมสซี่ สู่ทีมชุดใหญ่ ขณะที่ รูดี้ โฟลเลอร์ ก็เคยคุมทีมผลงานเด่นสุดคือนำทีมชาติเยอรมันเข้าชิงชนะเลิศ ฟุตบอลโลก 2002 และกลายมาเป็นผู้บริหารคนเก่งของ ไบเออร์ เลเวอร์คูเซ่น ในปัจจุบัน ส่วนใครอยากทิ้งเว็บเก่าไว้เบื้องหลังและกำลังหาเว็บไซด์ใหม่อยู่ล่ะก็ต้องที่นี่เลยกับ Sbobet777 ติดต่อเลยที่ https://line.me/R/ti/p/@777SBTZ หรือ 08-44-9990 77, 88 , 99 --------------------------------------------- เห็นก่อน อ่านก่อน !! กด "ติดตาม" และเลือก "เห็นโพสต์ก่อน (See First) " https://www.facebook.com/cheerball/ บทความดีๆ เรื่องราวกีฬาฟุตบอล เรานำเสนอให้คุณได้อ่านทุกวัน ---------------------------------------------

Football Knowledge